kunnen leven
Wereldruimteagentschappen streven naar kolonies op Mars en de Maan in 2030. Er is echter nog steeds een lange lijst met bedreigingen die het afwikkelingsproces belemmeren. Het is moeilijk om in een wereld te leven waar het risico bestaat om een meteoriet op het hoofd te krijgen en te sterven aan kosmische straling.
Daarom hebben onderzoekers een nieuwe oplossing voor het probleem voorgesteld. Martiaanse en maansoldaten konden hun nederzettingen in reusachtige lavabuizen schikken. Wetenschappers voerden een systematische vergelijking uit van de lavabuizen van de aarde, Mars en de maan, en creëerden digitale hoogtemodellen in hoge resolutie. Gegevens verkregen van orbiters, zoals MRO en LIDAR. De analyse onthulde verschillende veelbelovende lava-buis-kandidaten in de regio's rond de Adriatische Zee van de Adriatische berg, Arsia en Olympus, evenals in de maanregio van Marius.
Bovendien zullen deze lavabuizen niet alleen potentiële kolonies voor aardbewoners worden, maar zullen ze ook een plaats zijn waar mensen voor de eerste keer nieuwkomers kunnen ontdekken. Lavabuizen dienen immers als een uitstekende bescherming tegen kosmische bedreigingen en aardse ogen.
ESA-astronauten zijn al begonnen te leren zich aan te passen aan het leven in lavabuizen op aarde
De auteur van het onderzoek, Riccardo Pozzobon, zegt:
"Deze resultaten zijn belangrijk voor het zoeken naar habitats, verdere verkenning van de maan door mensen en het zoeken naar leven op Mars. Lavabuizen zijn een omgeving die wordt beschermd tegen kosmische straling en stroming van micrometeorieten. Bovendien zijn ze groot genoeg om grootschalige menselijke nederzettingen te vormen.
De onderzoekers merken op dat lavabuizen op andere ruimtevoorwerpen groter zijn dan op aarde, vanwege de invloed van een ander niveau van zwaartekracht. Als op onze planeet een lavabuis een breedte tot 30 m kan hebben, dan is deze op Mars ongeveer 250 m. En op de maan zijn tunnels van lavabuizen te vinden waarvan de lengte 100 km beslaat en 1,6 km breed.
Een gigantische lavabuis op het oppervlak van de maan
Lavabuizen vormen zich wanneer de randen van een lava van een vulkaanuitbarsting afkoelen en creëren een rand rond de lavastroom. Wanneer de lava stopt met stromen, koelt de rand af, creëert een korst en een tunnel blijft over als deze leeg is. Deze buizen worden nog groter wanneer de lava in de lagen van rotsen en holten stroomt die veranderingen hebben ondergaan als gevolg van eerdere uitbarstingen. Op aarde werden grootschalige lavabuizen gevonden in Hawaii, IJsland, Australië, Sicilië en de Galapagos-eilanden.
Nu vertrouwen wetenschappers op orbiters, die de zwaartekracht van verschillende planeten weergeven. Maak op deze basis de kaart, waar ze de potentiële groeven en gaten noteren. Maar de ontwikkeling van radardetectiesystemen zal het proces aanzienlijk vereenvoudigen. Dergelijke apparaten, die laagfrequente elektromagnetische golven uitzenden, kunnen worden gebruikt om de fysieke samenstelling, grootte en vorm van lavabuizen te bepalen. Mee eens, de oprichting van een stad in de lavabuis lijkt een fantastische activiteit. Maar wetenschappers zijn al bezig met het ontwikkelen van methoden om mensen en apparatuur te vervoeren.
