De ontdekking, aangekondigd op 4 september 2013, stelt dat de overgrote meerderheid van bipolaire planetaire nevels die zich nabij de galactische kern bevinden, in het vlak van het Melkwegstelsel zijn gericht. Nevels, bekend als bipolaire planetaire nevels (of "vlinders"), hebben helemaal geen wisselwerking en hebben een andere leeftijd, wat erop wijst dat een dergelijke oriëntatie een externe kracht heeft. Er wordt aangenomen dat een van de redenen een krachtig magnetisch veld kan zijn.
De onderzoekers gebruikten observaties van de Hubble-ruimtetelescoop en nieuwe technologieën van de ESO-telescoop om ons deze heldere selectie van bipolaire planetaire nevels te presenteren.
Deze foto vangt NGC 6302, een geweldig voorbeeld van de vlindervleugels van de bipolaire nevel.
Hubble 5 - de klassieke bipolaire nevel of "vlinder".
PN Hb 12: bilgear zandloper nevel
NGC 5189: een verbluffend beeld van helder materiaal dat wordt uitgestoten door een planetaire nevel.
NGC 6881: de dubbele ster die deze symmetrische nevel vormde.
M2-9: Wat lijkt op een tweemotorig straalvliegtuig is eigenlijk een goed voorbeeld van een bipolaire planetaire nevel.
Hen 3-1475: Planetaire nevel in zijn vorming
