De Chinese maanrover maakt deel uit van de aanstaande missie van Chang'e-4 naar de andere kant van de maan.
Het is niet overbodig om eraan te herinneren dat we in een tijdperk van actieve verkenning van de ruimte leven. In de afgelopen jaren is de belangstelling voor de maan nieuw leven ingeblazen. Nu is niet alleen Trump opgericht om astronauten naar de satelliet te brengen, maar ruimteagentschappen van andere landen zijn gericht op soortgelijke missies.
Een interessant voorbeeld is het Chinese programma CLEP of Chang'e. De naam werd gegeven ter ere van de oude Chinese maangodin. Het programma heeft al twee orbitale en één landingsgestel gelanceerd. Aan het eind van dit jaar is het plan om het mechanisme aan de andere kant van de satelliet te plaatsen, waar het de plaatselijke geologie zal bestuderen en het effect van satellietzwaartekracht op insecten en planten zal verifiëren.
De missie zal bestaan uit een orbiter gelanceerd in juni 2018. Dit is een repeater die op het L2-punt (Lagrange) wordt geïnstalleerd en binnen zes maanden het landingsgestel en de rover laat zakken. Onder de hulpmiddelen zal een container van aluminiumlegering worden toegevoegd, die de zaden (aardappelen, arabidopsis) en insecten (eieren van zijderupsen) zal plaatsen.
Bovendien zal de missie voor het eerst de niet-in kaart gebrachte kant van de maan aanraken. Dit is het Zuidpoolgebied - Aitken, met een diameter van 2500 km en een diepte van 13 km. Hij is geïnteresseerd in wetenschappers, omdat er hier veel waterijs is. Er wordt aangenomen dat dit het resultaat is van meteoren en asteroïden. Het komt niet in direct zonlicht, dus het ijs is nooit onderworpen geweest aan sublimatie of chemische dissociatie. De regio is sinds de jaren zestig bestudeerd uit een baan. Apollo-missies 15, 16 en 17, LRO en de Indiase Chandrayan-1. De laatste missie verlaagde een sonde naar de oppervlakte en bevestigde de aanwezigheid van waterijs in de Aitken-krater.
Het nieuwe project zal meer informatie geven over het lokale landschap en de overleving van terrestrische organismen tijdens de maanzwaartekracht (16% van ons) beoordelen. Analyse van het ISS toonde een negatieve impact op de gezondheid, maar tot nu toe is er weinig bekend over de gevolgen op de lange termijn.
Het Europees Ruimteagentschap kondigde ook de mogelijkheid aan om in 2030 een Internationaal Lunar Dorp in het zuidelijke polaire gebied te creëren. Vertegenwoordigers van NASA in 2014 hebben daar ook over gesproken.
Als alles goed gaat met Chang'e-4, dan zal China het 15 jaar volgen met een robotmachine. Het is mogelijk dat een radiotelescoop aan de missie wordt toegevoegd, die niet wordt blootgesteld aan interferentie van terrestrische signalen.
