Op een afstand van 53 lichtjaren van de aarde is er een zeer ongebruikelijke ster op het grondgebied van het sterrenbeeld Lyra. Het trekt de aandacht van onderzoekers vanwege een vreemde activiteit in de atmosfeer die op onze Jupiter lijkt.
Maak kennis met WISEP J190648.47 + 401106.8 (of W1906 + 40). Dit is een vertegenwoordiger van L-dwergsterren. Deze objecten staan dichter bij de categorie bruine dwergen, maar worden nog steeds beschouwd als sterren, omdat ze atomen samenvoegen en licht genereren. Bedenk dat de klassieke bruine dwergen mislukte sterren worden genoemd omdat ze atomaire fusie missen.
Op 10 juli 2017 heeft het Juno-apparaat dit beeld vastgelegd op de zevende dichtstbijzijnde vlucht over een afstand van 13.917 km. Een foto van de Big Red Spot werd door Bjorn Jonsson verwerkt met JunoCam-informatie. Dit is een ware storm op kleurenschaal, aangepast voor visuele waarneming. Het is vermeldenswaard de turbulente atmosferische sites in en rond de plek. Het apparaat bevindt zich op een breedtegraad van -32,6 graden.
De straal van de ster bereikt slechts 90% van Jupiter en de oppervlaktetemperatuur is 1927 ° C. Het object toont frequente flitsen, maar verrast volkomen anders. De ster werd gevonden in 2011 en in 2015 werd een enorme storm opgemerkt in de atmosfeer. Preciezer gezegd, deze storm in grootte en vorm leek op de Grote Rode Vlek van Jupiter (ondanks het feit dat de ster zelf iets kleiner is dan onze gasreus). Er wordt aangenomen dat de storm zich in 2013 heeft ontvouwd en tot op de dag van vandaag voortduurt. Het roteert rond een ster elke 9 uur. Kepler- en Spitzer-ruimtetelescooponderzoekers kunnen het W1906 + 40 stormsysteem zelf niet observeren, maar zij hebben wel geleerd over de aanwezigheid ervan door de manier waarop het helderheidsniveau in de loop van de tijd verandert (wanneer de storm infrarood- en zichtbare golven blijkt te zijn).
Op 10 juli 2017 slaagde het Juno-apparaat op een hoogte van 11.444 km erin een dynamische storm te herstellen aan de zuidelijke kant van het noordelijke poolgedeelte van de gasreus. Voor u staat een lange anticycloon ovaal, de Northern Small Red Spot 1, die sinds 1993 wordt gemonitord. Maar hij kan ouder zijn. Anticyclone - het fenomeen wanneer de winden rond de stormvloed in de richting tegengesteld aan de stroom rond het lagedrukgebied bewegen. Het staat op de derde positie in grootte op de planeet en strekt zich uit in lengte voor 6000 km. Kleur kan variëren tussen rood en wit. De gegevens werden overgebracht naar het beeld van Gerald Eichstadt en Sian Doran. Het frame was zo gedraaid dat de bovenkant de equatoriale gebieden en de bodem - de noordelijke poolgebieden - weergeeft. Vaste breedtegraad - 44,5 graden. Computermodellen laten zien dat de storm dichter bij de noordpool van de ster ligt. Terwijl onderzoekers niet weten of deze weersfunctie uniek of gebruikelijk is. Ook kan niemand vertellen waarom de storm zo lang heeft overleefd.
Natuurlijk, van de kant van de ufologen, was er al een bericht dat het helemaal geen storm was, maar een gigantisch ruimtestation dat om een ster cirkelde op een veilige afstand. De nieuwkomers branden niet vanwege de lichte opwarming van de L-dwerg.
Wetenschappers verwerpen deze hypothese en zijn voornemens door te gaan met het zoeken naar andere bruine dwergen om de mechanismen van vorming en functioneren van dergelijke stormen te begrijpen, zowel op sterren als op planeten.
