"Ja, daar waren geen Amerikanen! Ze vlogen nooit naar de maan. Hoe springt een schaduw, een zich ontwikkelende vlag, niet hoog genoeg? Dit alles schiet op het paviljoen in een van de studio's van Hollywood! Wat, Stanley Kubrick betaald? Waar is je bewijs ?! ".
En tenslotte hadden al deze vragen en vermoedens die de NASA-vertegenwoordigers lang hadden kunnen overlappen met de originele opname van de landing van astronauten van de Apollo 11-missie in 1969. Maar ... dat is het niet. We hebben het over 45 verloren spoelen met magnetische tape van hoge kwaliteit (de originele opname, niet de uitzending van het hoofdkantoor, die de hele wereld zag). NASA kan de resterende landingen en exemplaren van de eerste aanleveren. Maar waar is de legendarische en ongelooflijk belangrijke missie van de originele Apollo 11 gegaan?
Ontbrekende gegevens
De originele video van de missie, uitgezonden in juli 1969, met afbeeldingen van Apollo 11-astronauten die verschillende taken uitvoeren op het maanoppervlak. De taak duurde 2,5 uur, waarbij alle wetenschappelijke activiteiten werden uitgevoerd. De missie op de maan begon om 10:39:33 uur op 20 juli 1969, toen astronaut Neil Armstrong voor het eerst uit de maanmodule tevoorschijn kwam. Struikelend liet hij een verzameling modulaire apparatuur vrij. De camera op de module zorgde voor een rechtstreekse televisie-uitzending van de eerste stap op het maanoppervlak. Tijdens het eerste bezoek aan de maan bewogen astronauten zich binnen 100 meter van de maanmodule, verzamelde ongeveer 47 pond monsters en gebruikte 4 experimenten. Na 2 uur en 31 minuten aan het oppervlak voltooiden de astronauten hun missie in de ochtend van 21 juli. Het eerste nieuws dat de opnames verdwenen waren verscheen in 2006. Het artikel van de journalist vertelde over de stomste fout van NASA, die leidde tot het verlies van films. Het Amerikaanse ruimtevaartagentschap gaf zijn eigen blunder toe en lanceerde een grootschalig zoekprogramma.
Experts geloofden dat de originele tapes konden worden gevonden in de archieven van het Goddard Space Flight Center. Zoekopdrachten versneld, omdat in het laboratorium van Goddard waardevolle apparatuur werd bewaard die als onschatbare records kon worden beschouwd. In 2006 ging het gerucht dat het snel zou worden uitgebuit, dus het was belangrijk om tijd te hebben om de originelen te vinden.
Al snel waren er geruchten dat een van de films was gevonden. Maar bij het ontcijferen vonden ze niet de gegevens van de landing van Neil Armstrong en Buzz Aldrin. Toen we door alle archieven rommelden en niets vonden, moest ik instemmen met de meest waarschijnlijke conclusie. Geen films!
Een banale fout?
Waar gaan ze heen? Experts geloven dat de originele records zich bevonden in een batch van 200.000 tapes, die gedemagnetiseerd werden om hergebruikt te worden (ja, allemaal in de naam van de economie!). Aan het begin van de missie maakte het management zich meer zorgen over de live uitzending dan over het opslaan van de opnames.
In de toekomst heeft NASA veel exemplaren gebruikt. Natuurlijk hadden ze een vreselijke "korrelige" kwaliteit, dus besloten ze om ze te digitaliseren. En op dit moment werd een beroemde samenzweringstheorie geboren waarin de vlucht naar de maan werd opgevoerd. De restauratie van de opname werd gedaan door het bedrijf Lowry Digital, dat beroemd was om het werk aan de kwaliteitsrestauratie van oude Hollywood-films. Natuurlijk zijn de samenzweringstheoretici van de maan op dit idee ingegaan met een paviljoen in Hollywood.
NASA blijft zoeken naar records, hoewel ze niet op succes hopen. Dus we hebben twee opties:
- Amerikanen waren niet op de maan en het idee om een record te verliezen is slechts een goede dekking voor NASA.
- NASA-vertegenwoordigers zijn zo onhandig en onverantwoordelijk dat ze op een of andere manier een van de belangrijkste bewijzen hebben verloren (en zelfs als je dit niet als bewijsmateriaal hebt genomen, kun je dan niet zo'n waardevol record opslaan?).
Aan welke optie ben je toe?
