De Tweede Wereldoorlog kwam ten einde. De piloten van het 415th Squadron troffen echter opeens vreemde voorwerpen aan de hemel, waarvan de aard nog steeds in het geding is.
De eerste vreemde lichten merkten luitenant Fred Ringwald op. Hij vloog als waarnemer op een nachtjager samen met piloot Ed Schlüter en Donald J. Myers, die de radar aan het kijken was.
Het was de late avond van november 1944. Gedeeltelijk bewolkt over de Rijnkloof ten noorden van Straatsburg. Ringwald verbrak de stilte: "Ik vraag me af wat voor soort licht in de heuvels?" Teamleden zagen 8-10 felle oranje lichten. Plots verscheen een van hen naast de rechter vleugel van het vliegtuig.
Eerst dachten ze dat het een Duits luchtwapen was, maar de radar repareerde niets. De lichten verdwenen plotseling. Aanvankelijk verspreidden de soldaten zich niet over het incident, uit angst dat ze zouden worden bespot. Ze wisten echter niet dat andere piloten hetzelfde hadden gezien.
Vliegtuigen van het 415th Squadron, wiens bemanning in 1944 vreemde lichten in de lucht zag
Nieuwe waarnemingen
Op 17 december 1944 merkte een piloot "5-6 knipperende rode en groene T-vormige lichten" nabij Breizakh am Rheine (Duitsland) op. De lichten volgden hem een tijdje, waarna ze ook plotseling verdwenen.
22 december, de situatie herhaald met twee vluchtpersoneel. Een team in de buurt van de Franse stad Agno rapporteerde over twee oranje lichten die opstonden uit de grond en achtervolgden de jager gedurende twee minuten. En toen zag luitenant Samuel Krasny een groot rood sigaarvormig voorwerp vliegen op slechts een paar meter van zijn vliegtuig. De piloot nam verschillende manoeuvres, maar het toestel vloog nog steeds in de buurt, totdat het verdween.
De afbeelding toont de gebeurtenis van 22 december 1944, toen twee oranje voorwerpen het vliegtuig achtervolgden.
Vecht tegen vermoeidheid?
Toen vertegenwoordigers van de pers deze gebeurtenissen ontdekten, probeerden ze ze uit te leggen door natuurlijke verschijnselen. Het kunnen flitsen zijn, meteo-sondes of alleen de lichten van Saint Elmo (ontladingen). Maar de piloten verwierpen dergelijke verklaringen, omdat ze zeiden dat ze dergelijke objecten konden herkennen.
Toen was er een vermoeden dat de piloten eenvoudig leden aan "gevechtsvermoeidheid". Het lijkt een beleefde hint van militaire stress. Maar hoe kan worden aangetoond dat alle piloten onmiddellijk een collectieve psychose hebben ondergaan? Bovendien ondergingen ze regelmatige controles en konden ze goed omgaan met gevechtsmissies.
Bovendien heeft geen van hen UFO's opgeëist. Ze waren rationeel en beschreven de waarnemingen. De zoon van luitenant Krasney vertelde me bijvoorbeeld dat zijn vader de Duitsers verdacht. Hij geloofde dat de lichten tijdens de oorlog een geheime ontwikkeling waren.
Er wordt aangenomen dat we op deze foto het mysterieuze vuur van een Duitse piloot in mei 1945 nabij Karinthië hebben kunnen vangen
De kunstjes van de astrofysici van de nazi's?
In feite lijkt het niet zo ver gezocht om Nazi-Duitsland voor het gerecht te brengen. Er waren veel geruchten over krachtige raketten en mysterieuze technologieën die werden getest, maar die geen tijd hadden om te gebruiken tijdens vijandelijkheden.
De grootste vragen zijn de activiteiten van Werner von Braun. Ja, hij herinnerde zich het verhaal als de vader van het Amerikaanse ruimteprogramma. Als we echter dieper graven, zullen we het zien bij de nazi-ontwikkelaars. En hij was geen gewone werknemer, maar een sleutelfiguur bij de oprichting van de eerste V-2 ballistische raket ("nazi's in dienst van NASA: de geheime operatie" Clip "). Zo'n raket was een noviteit, waarbij de piloten van de geallieerden het niet konden begrijpen. Misschien was het deze technologie die hen als mysterieuze lichten presenteerde? Maar Nick Veronico (schreef boeken over de geschiedenis van de militaire luchtvaart) is het daar niet mee eens. De V-2 had geen manoeuvreerbaarheid, dus kon het versnellingsschema en de richting van het vliegtuig niet worden gewijzigd.
Bovendien zegt Veronico dat geen van de technologische innovaties van nazi-Duitsland voldoet aan de beschrijving van de piloten. Mysterieuze lichten volgden zo dicht bij de jagers dat ze magnetiseerden. Maar in die tijd was er geen enkele motor of metallurgische kans om iets soortgelijks te doen.
Duitse raketwetenschapper Werner von Braun, die naar de Verenigde Staten werd gebracht om in 1946 voor de Amerikaanse regering te werken
Over de carrière van Brown kun je in het bovenstaande artikel over de nazi-wetenschappers gedetailleerd leren. Wat waren deze lichten? Misschien hebben de Duitse wetenschappers de nieuwe technologie wel getest, maar niet in productie genomen vanwege het einde van de oorlog. Of in de USSR zijn ze het ergens niet over eens en komen de documenten er ooit uit?
Ufologen zien nog een hint naar de nieuwkomers in de lichten. Misschien hebben we de eerste buitenaardse inlichtingenofficieren, die het einde van de Tweede Wereldoorlog hebben bezocht om de vreemde activiteit van aardbewoners te bestuderen. De vraag blijft open.
