Pathfinder-ruimtevaartuig en Sojourner-rover die een grote Marssteen bestudeert.
In 1997 voerde het ruimtevaartuig Mars Pathfinder (Mars Pathfinder) een succesvolle landing op de Rode Planeet uit. Als landingszone kozen we het gedeelte van de vlakte van Chris in de Ares-vallei. De landingsplaats arriveerde samen met de rover, die het gebied ging verkennen. Wat vond je tijdens de missie?
Het verhaal begon in de jaren 1970. met de lancering van het apparaat Mariner-9. De missie bestudeerde de Rode Planeet vanuit zijn baan. Tijdens de studie was het mogelijk om hints van watererosie te vinden, wat betekent dat er eens water op Mars was. Om het probleem verder te onderzoeken, werd Mars Pathfinder gestuurd naar de geschatte locatie van de waterlocatie in het verleden.
Er werd veel aandacht besteed aan de studie van de Marskanalen die 3,4 miljard jaar geleden op de planeet verschenen. Ze leken enorm. Een kanaal in de Kasei-vallei strekte zich bijvoorbeeld 2500 km uit en 400 km breed. De belangrijkste theorie was dat deze kanalen werden gecreëerd door waterstromen die vrijkwamen uit oppervlaktebronnen. Maar er waren vermoedens van lavastromen en puin.
Martian Channels in Chaos Aurora.
Het dilemma moest worden opgelost door de marspathfinder van de missie. Het voertuig en de rover verkenden de Ares-vallei, lokale stenen en kanalen. Conclusies gaven aan dat er een overstroming op Mars was, maar het waterpeil was onbeduidend (10 keer minder dan verwacht). Het lijkt erop dat het verhaal eindigt. Maar! Meer dan 20 jaar zijn verstreken en de nieuwe studie stelt dat Mars Pathfinder niet alleen watertekens heeft gevonden, maar ook heeft kunnen landen tussen de voormalige zee en de oceaan! De bevindingen zijn gebaseerd op gegevens verzameld door de rover, evenals moderne geologische kaarten van Mars en talloze computermodellen.
De tip kwam van het Simoud Basin, gelegen op 250 km van de landingsplaats Marshohohodtsa. Door de grootte van dit zwembad dekt het grondgebied van Californië en ligt net boven de geschatte Mars Noordzee. Het was niet kanaalgebonden, dus het was ongeveer 3.400 miljoen jaar geleden opgedroogd.
Diagrammen met het lekmechanisme (links), de geschatte binnenzee en de Noordelijke Oceaan. Gebied A komt overeen met het diagram aan de linkerkant. De locatie van Pathfinder wordt ook aangegeven.
Een computermodel liet zien hoe het water van overstroming geleidelijk het water met water vulde, waardoor het een grote binnenzee werd. Als gevolg hiervan werd een landbarrière gecreëerd tussen de Noordelijke Oceaan en het bassin, waarin Mars Pathfinder zich bevond. Later ging het water naar buiten het zwembad en bedekte deze barrière en liet sporen achter (sedimentatiemateriaal) gevonden door de rover.
Waar is de zee gebleven? Onderzoekers geloven dat tijdens de ijzelperiode het water bedekt was met ijs en vervolgens bezweek onder verdamping en sublimatie. De mogelijkheid om terug te keren naar de landingsplaats van Mars Pathfinder wordt nu overwogen om de overblijfselen van mariene sedimenten zorgvuldig te bestuderen. Misschien verbergen ze sporen van het primitieve leven van Mars.
