Wetenschappers hebben voor het eerst een speciaal soort neutronenster gevonden buiten de Melkweg, met behulp van gegevens van het Chandra X-ray Observatory (NASA) en de Very Large Telescope (ESO, Chili)
Neutronensterren zijn ultrastatische kernen van massieve sterren, die instorten en een supernova-explosie ondergaan. Het nieuw geïdentificeerde object is een zeldzame soort met een laag magnetisch veld en satelliet. De neutronenster bevindt zich in supernova-resten 1E 0102.2-7219 (kortweg E0102), woonachtig in de Small Magellanic Cloud (200.000 lichtjaar ver van ons verwijderd).
Nieuwe opname Met E0102 kunnen astronomen nieuwe details over het object leren die meer dan 30 jaar geleden zijn gevonden. In de afbeelding zijn Chandra-röntgenstralen blauw en paars en zijn de gegevens van zichtbaar licht van de Very Large Telescope (VLT) helderrood. Voor meer informatie is de Hubble-ruimtetelescoop donkerrood en groen gekleurd.
Zuurstofrijke supernova-resten, zoals E0102, zijn belangrijk om te begrijpen hoe massieve sterren erin slagen om lichtere elementen af te voeren in zware voordat ze ontploffen. De overblijfselen hebben materiaal dat van de binnenkant van een dode ster wordt gegooid. Deze afval (groene draadachtige structuur) wordt vandaag waargenomen met een snelheid van miljoenen mijlen per uur. Chandra's waarneming toont aan dat een grote ringvormige structuur in röntgenstraling geassocieerd met een supernova-explosiegolf het supernova-overblijfsel domineert. Nieuwe gegevens van MUSE toonden minder gas (in felrood), dat langzamer groeit dan de explosiegolf. In het midden van de ring bevindt zich een bron van röntgenstralen met een blauw punt.
Snel kijken naar E0102
Gecombineerde informatie Chandra en MUSE suggereren dat deze bron een geïsoleerde neutronenster is, gemaakt door een supernova-explosie ongeveer 2000 jaar geleden. De signatuur van de röntgenstralenergie (spectrum) lijkt sterk op de handtekening van neutronensterren in het midden van twee andere bekende zuurstofrijke supernova-resten: Cassiopea A en Korma A.
Het ontbreken van bewijs voor langdurige radiostraling of gepulseerde röntgenstralen geeft aan dat de onderzoekers röntgenstraling vonden van het hete oppervlak van een geïsoleerde neutronenster met kleine magnetische velden. In onze Melkweg zijn ongeveer 10 vergelijkbare objecten gevonden. Maar dit is de eerste fixatie buiten de Melkweg. Hoe verscheen deze ster in zijn huidige positie? En waarom is het gecompenseerd van het midden van de ronde schaal? Misschien gebeurde er een supernova-explosie in de buurt van het midden van de rest, maar een neutronenster werd gegooid vanaf een plaats in een asymmetrische explosie met een hoge snelheid van 2 miljoen mijl per uur. Toegegeven, dit scenario is moeilijk te verklaren waarom de neutronenster vandaag zo netjes is omgeven door een gasring.
Er is een tweede verklaring. De neutronenster beweegt langzaam en de huidige positie komt ongeveer overeen met een supernova-explosie. Dan kan het materiaal in de optische ring tijdens de ontploffing door een supernova of met een gedoemde voorgangster enkele duizenden jaren geleden zijn weggegooid. Maar deze optie heeft ook een probleem, omdat de plaats van de explosie ver van het centrum van de rest zal zijn.
Toekomstige waarnemingen van E0102 op röntgen-, optische en radiogolven zouden astronomen moeten helpen deze verbazingwekkende puzzel, gemaakt door een enkele neutronenster, op te lossen.
