Met het Hubble Deep Field uit 1995 konden astronomen voor het eerst naar het vroege heelal kijken. Deze eerste momentopname werd gevolgd door een nog diepere uit 2004. Beide afbeeldingen worden gemaakt in zichtbaar licht. Maar onderzoekers zijn ook geïnteresseerd in de vormen van onzichtbaar licht in de ruimte. Daarom werd het Hubble Ultradeep Field later waargenomen in de IR- en UV-reeksen, waardoor je nog meer gegevens over het universum kunt krijgen en jezelf kunt onderdompelen in het verleden.
Niet iedereen weet dat deze recensies niet de enige inspecties zijn van een universum op afstand van Hubble. De ruimtetelescoop is ook opgenomen in het GOODS-programma, dat extreem diepe waarnemingen van verschillende ruimtetelescopen combineert: Spitzer en Chandra (NASA), Herschel en XMM-Newton (ESA) en Hubble. Samen bewaken deze observatoria twee luchtpunten (noord en zuid) om het maximale aantal verschillende golflengten te bestuderen. De nieuwe afbeelding toont het noordelijke veld, dat de Hubble-gegevens over UV-golflengten bevat. De aardse atmosfeer filtert de meeste UV-stralen weg, zodat dergelijke onderzoeken alleen vanuit de ruimte worden uitgevoerd.
Het Hubble HDUV-observatieprogramma gebruikte een UV-beeld van een groothoekcamera 3. Het onderzoek is uitgebreid en gebaseerd op eerdere informatie van de CANDELS-Deep-telescoop. Dit mozaïek is 14 keer het gebied van het Ultradeep-veld, uitgebracht in 2014.
