Deze monnik en filosoof herinnerde geschiedenis als een tegenstander van de katholieke kerk en een slachtoffer van de inquisitie. Je zult zijn verdiensten misschien niet kennen, maar velen herinneren zich dat hij het was die op de brandstapel werd verbrand vanwege zijn overtuigingen. Waar geloofde Giordano Bruno in?
Uitstekende denker
Hij ontving de naam "Giordano" pas nadat hij de kloostergeloften had afgelegd toen hij besloot zijn leven aan het religieuze pad te wijden. Bovendien werd hij op 24-jarige leeftijd een katholieke priester. De jongeman beperkte zich echter niet alleen tot de kerkliteratuur. Hij wilde de geheimen van het universum binnendringen en begrijpen hoe alles werkt. Daarom begon hij verboden boeken te lezen, waarin de kerk bijna alle wetenschappelijke literatuur bijdroeg die niet in overeenstemming was met de bijbelse geschiedenis.
Natuurlijk wordt hij vervolgd en beschuldigd van ketterij (een vreselijke beschuldiging in die tijd), dus Bruno verandert verschillende steden en zelfs landen totdat hij wordt misleid om terug te keren naar Venetië. Allereerst werd hij ervan beschuldigd de kerk aan te vallen, omdat Giordano beweerde dat de wonderen van Jezus slechts de focus waren, en er bestaat niet zoiets als de onbevlekte ontvangenis. Daarna bestudeerde hij zijn speculaties over de wereld en het universum.
De vervolging resulteerde in de dreiging van straf door te verbranden. Hij moest zich bekeren van zonden en zijn overtuigingen opgeven ten gunste van de kerk. De filosoof weigerde, waarvoor hij op 17 februari 1600 (hij was ongeveer 52 jaar oud) in Rome werd geëxecuteerd.
Ideeën van Giordano Bruno
Onderzoekers geloven dat deze filosoof in zijn overtuigingen erin slaagde zijn tijdgenoten en volgende generaties te overtreffen. Dit waren geen wiskundige berekeningen en berekeningen met bewijs, maar gedachten zelf lijken ongelooflijk in die periode.
Ten eerste weigerde Bruno de belangrijkste wetenschappelijke uitspraken die in zijn tijd bestonden. Hij geloofde niet dat er een wereldcentrum is (later zal Cusa's bevestigen dat het universum verstoken is van een centraal vast punt), dat de ruimte een eindige eigenschap heeft, geen hemelse sferen voorgesteld door Aristoteles, verzet tegen hemelse en aardse materie, en overtuigingen die onze wereld - de enige in het universum.
Reeds voor de afwijzing van dit alles, zou hij als een gevaarlijke vrijdenker kunnen worden beschouwd. Maar Giordano Bruno ontwikkelde zijn gedachten nog verder. Hij volgde Nikolai Kuzansky en Nicolaus Copernicus en promootte het heliocentrische stelsel van de wereld (de zon, niet de aarde, staat centraal in het systeem). Dit was de basis van waaruit Bruno in zijn visie werd afgeweerd.
Hoewel Bruno Copernicus verdedigde, aarzelde hij niet om enkele van zijn theorieën te bekritiseren. Copernicus geloofde bijvoorbeeld dat de zon volkomen onbeweeglijk was, maar Bruno was ervan overtuigd dat onze ster rond zijn as draait. Bewijzen van de rotatie van de aarde, de filosoof kwam zo dicht mogelijk bij het fundamentele fysieke principe van de relativiteitstheorie.
Het Giordano Bruno-proces door de Romeinse inquisitie
De waarheid voor hem was de oneindigheid van de ruimte, die niet overeenkwam met de conclusies van Aristoteles die door de officiële wetenschap werden aangenomen. Maar het meest verrassende is dat Bruno, in tegenstelling tot zijn tijdgenoten, ervan overtuigd was dat er andere werelden waren. Onze zon is slechts een van de sterren, wat betekent dat er een groot aantal van zijn. Dan moet er een planeet zijn. De laatste leidde hem zelfs naar het idee van het bestaan van andere levende wezens (misschien de eerste ufoloog voor ons?).
Postscript
Sommigen noemen de filosoof de 'martelaar van de wetenschap'. Maar dat argumenteren ze vaak, omdat de Inquisitie hem bovenal aanviel omdat hij zich tegen het dogma van de kerk uitsprak. Alleen dan gingen de aanklachten tegen zijn kosmologische leringen in.
Als hij echter weigerde aan te vallen tegen religie, hield hij tot voor kort zijn wetenschappelijke overtuigingen. Men gelooft dat de Inquisitie zich het meest schaamde voor zijn geloof in andere werelden. Voor Giordano Bruno eindigde alles in vuur, een formele verontschuldiging van Rome in 1889 en de opening van het monument. Rehabilitatie is niet uitgekomen, omdat de paus het werk van de inquisiteurs als gerechtvaardigd beschouwde.
