Sterren zijn actieve ruimtevoorwerpen die niet bezorgd zijn over het lot van mogelijke levende wezens op planeten en satellieten. Daarom gieten ze rijkelijk grote hoeveelheden dodelijke energie in de vorm van fakkels de ruimte in. De herinnering aan een van dergelijke verre gebeurtenissen kon onlangs in Groenland worden gevonden.
Zonnevlammen
In wezen is dit een enorme energie-afgifte in de atmosfeer van de zon. De energie van één evenement is in staat om een geschatte hoeveelheid wereldwijd verbruik in een miljoen jaar te bereiken! Een laag magnetisch schild beschermt tegen de catastrofale gevolgen van alle aardse vertegenwoordigers.
Krachtige gebeurtenissen vinden echter hun weg naar binnen. Hierdoor komen astronauten in een baan om de aarde altijd onder bedreiging te staan (met name bij het uitvoeren van een ruimtereis), satellieten en ruimtevaartuigen. Kan zich niet veilig voelen en aardbewoners op het oppervlak.
Het feit is dat de aarde letterlijk is gehuld in elektrische draden, die als eerste falen met een krachtige zonnevlam. Stel je voor dat je de gebruikelijke elektriciteit verliest. Vergeef communicatiesatellieten, radio, tv, internet en licht. En ze zullen het systeem niet binnen een dag of een week kunnen herstellen. Dit zijn maanden en mogelijk jaren van werk met ernstige financiële kosten.
Recente gebeurtenissen
Carrington neemt nota van observaties van de uitbraak in 1859. Wanneer ze het hebben over de gevaren van zonnevlammen, herinneren ze zich aan een van de helderste gebeurtenissen - het geval van Carrington in 1859. Als de emissie meestal binnen 3-4 dagen de planeet bereikt, dan duurde de reis in die tijd slechts 18 uur! De mensen uit die tijd hadden geluk dat hun technologie alleen de ontwikkeling van de telegraaf bereikte, omdat één flits hen knock-out sloeg en branden op de stations zette. Het noorderlicht verscheen waar ze nooit zijn gezien.
Maar denk niet dat dit alles al in het verleden is. In 1989 werd Canada zwaar getroffen door een zonnevlam, waarbij hij bijna $ 14 miljoen spendeerde om het elektriciteitsnet van het land te herstellen. Hetzelfde probleem raakte Zweden in 2003.
Onderzoekers zijn bang voor herhaling, dus kijken ze constant naar de zon. Maar het probleem is dat we geen middelen van bescherming hebben. Het maximale dat kan worden gedaan, is om astronauten op het ISS op tijd te waarschuwen en opdrachten naar werksatellieten te sturen. Als een flits de magnetische laag doorbreekt, zal onze technologisch geavanceerde leeftijd niet veel beter zijn.
Groeten uit het verleden
Dit onderwerp is actief besproken vanwege een recente vondst in Groenland. Het blijkt dat geologen in het ijs erin geslaagd zijn om de sporen te achterhalen van een ongelooflijk krachtige zonnegolf die de planeet in 660 voor Christus raakte. e. Wetenschappers geloven dat als dit in onze tijd werd herhaald, ik afscheid moest nemen van een beroemde beschaving. Hoe vind je sporen van flits? Hiervoor hebben we stukken ijs voor analyse genomen en isotoop en chemische analyse uitgevoerd. Zo zijn we erin geslaagd om de markeringen van beryllium-10 te vinden. Het komt voor wanneer snelle kosmische stralen botsen met stikstofatomen. De hoge halfwaardetijd van dit element is ongeveer 1,36 miljoen jaar, wat het mogelijk maakte om de datum van het evenement te bepalen.
De analyse toonde aan dat op dat moment onze planeet werd geconfronteerd met een superpower star flash, die een bekende "moderne" gebeurtenis een dozijn keer kon overtreffen. Maar zelfs de macht doet geen schrik. Onderzoekers zijn op zoek naar sporen van fakkels over de hele wereld om ze te dateren. Dit zou moeten helpen begrijpen hoe vaak de zon ons aanvalt en een mogelijke toekomstige gebeurtenis voorspelt.
Helaas is de foto teleurstellend. Van de bijzonder krachtige gebeurtenissen wordt de zaak in 774 AD genoemd. e., evenals in de 1204e. De trend suggereert dat dit repetitieve gevallen zijn, en de kloof ertussen is erg klein.
Postscript
Moderne kennis en technologie is niet genoeg om nauwkeurige voorspellingen te doen. Maar meer bang voor het gebrek aan methoden van bescherming. Daarom geloven wetenschappers dat je in de eerste plaats voor de veiligheid van de mensheid moet zorgen, als de Groenlandse of zelfs de Carrington-gebeurtenis zich herhaalt in onze tijd.
