Artistieke visie van een rode superreus omringd door dicht circumstellair materiaal
Aan het einde van zijn bestaan explodeert de rode superreus als een waterstofrijke supernova. Uit een vergelijking van de resultaten van observaties met simulatiemodellen bleek dat een internationaal team van wetenschappers in veel gevallen een explosie vond in een dichte wolk van circumstellair materiaal rond een ster. Deze bevindingen veranderen volledig ons begrip van de laatste fase van de sterrenevolutie.
Voor analyse gebruikten wetenschappers van de Universiteit van Chili de Blanco-telescoop om 26 supernova's van de rode superreuzen te vinden. Hun doel was om de shock gap te bestuderen - een kortstondige lichtflits voorafgaand aan een supernova-explosie. Maar ze slaagden er niet in om tekenen van een soortgelijk fenomeen te vinden. Het bleek echter dat 24 supernova's sneller groeiden dan verwacht. Om dit mysterie op te lossen, moesten we 518 modellen van variaties in de helderheid van supernova's simuleren en ze vergelijken met de resultaten van enquêtes. Het bleek dat modellen met een laag van circumstellaire materie van 10% van de zonnemassa rond supernova perfect overeenkomen met de waarnemingen. Bijna-sterrend materiaal verbergt de schokopening, licht invangen. Een verdere botsing tussen supernova-emissies en circumstellair materiaal vormt een krachtige schokgolf die extra licht produceert.
Het blijkt dat aan het einde van het leven een mechanisme in een ster het moet dwingen massa vrij te geven, die er vervolgens een laag omheen vormt. Hoewel de onderzoekers niet begrijpen wat precies tot een dergelijk verlies leidt, is het daarom noodzakelijk om het mechanisme in meer detail te bestuderen. Waarnemingen werden uitgevoerd op de Blanco-telescoop voor 6 nachten in 2014 en acht in 2015.
