Artistieke visie op gammastraaluitbarsting. Een straal snel bewegend materiaal wordt door de bolvormige schaal van het uitgeworpen materiaal naar buiten gedrukt vanaf de eerste explosie van een massieve ster en de instorting ervan in een zwart gat.
Astronomen die VLA (Ultra Large Antenna Grid) -gegevens gebruikten, slaagden er voor het eerst in om de nagloed te vinden van een krachtige gammastraal burst die geen detecteerbare gammastraling veroorzaakte. De ongekende ontdekking van weesgammastraling (GRB) biedt een beter begrip van de gevolgen van dergelijke hoogenergetische gebeurtenissen.
GRB's geven gammastraling vrij in eng gefocusseerde bundels. In het specifieke geval wordt aangenomen dat de stralen van de aarde werden afgeleid, zodat de gamma-telescopen de gebeurtenis niet konden repareren. Wetenschappers hebben na de explosie alleen radiosporen opgemerkt. VLA-zoekopdrachten zijn eind 2017 uitgevoerd. Het was verrassend dat het object dat in de VLASS-waarnemingen van 1994 flitste niet op de nieuwe afbeeldingen verscheen. Onderzoekers begonnen sinds 1975 naar aanvullende gegevens te zoeken en vonden het object pas in 1993.
Vervolgens flitst het object op verschillende VLA-afbeeldingen van 1993-2015. Hij heette FIRST J1419 + 3940 en bevindt zich aan de rand van de melkweg op een afstand van meer dan 280 miljoen lichtjaren van de aarde.
EERSTE J1419 + 3940 radiobeeldserie uit 1993-2017, met geleidelijke uitdoving De sterkte van de radiostraal van J1419 + 3940 en het feit van de langzame evolutie bevestigt het idee dat dit de nagloed van GRB is. Wetenschappers zijn van mening dat de explosie en gammastraling in 1992 en 1993 door telescopen moesten worden opgelost. Maar een lange en grondige zoektocht leidde niet tot een overtuigende kandidaat. Er zijn andere verklaringen voor het evenement, maar de GBR lijkt het meest waarschijnlijk.
Een bepaalde GBR ziet er fascinerend uit, niet alleen omdat het de eerste "wees" is, maar ook de oudste gelokaliseerde GRB, die veel waardevolle informatie over de nagloeiing kan bieden.
Animatie van afbeeldingen uit 1993-2017 laat zien dat de radio-emissie van een verdachte "wees" gammastraaluitbarsting met de tijd verdwijnt
VLASS is het grootste observatieproject in de VLA-geschiedenis. Vanaf 2017 wordt 5.500 uur aan waarnemingen gedurende 7 jaar gebruikt. De survey zal drie volledige sky scans uitvoeren, die ongeveer 80% beslaan. De originele beelden van de eerste release zijn nu beschikbaar voor astronomen.
Het VLASS-project volgt twee eerdere VLA-onderzoeksprojecten: NVSS - 1993-1996 en FIRST, die een kleiner deel van de hemel in 1993-2002 in meer detail verkende. Van 2001 tot 2012 VLA heeft een grote update ondergaan, waardoor de gevoeligheid en het vermogen om zwakke objecten weer te geven is toegenomen.
