verklaren
Drie maanden observatie in de Very Large Array (VLA) hielp de meest waarschijnlijke verklaring te vinden voor wat er gebeurde na de krachtige impact van een paar neutronensterren op een afstand van 130 miljoen lichtjaar van ons.
Op 17 augustus 2017 hebben de observatoria LIGO en Virgo hun krachten gebundeld om de vage rimpelingen in ruimtetijd vast te leggen die zijn ontstaan door het samenvoegen van twee superdense neutronensterren. Dit bleek de eerste bevestiging van dit proces te zijn.
Zwaartekrachtgolven gingen gepaard met flitsen van röntgenstralen en gammastralen, evenals zichtbaar licht. Op 2 september zag de VLA de eerste radiogolven van deze gebeurtenis. Dit is de eerste keer dat ze in een astronomisch object tegelijkertijd zwaartekracht- en elektromagnetische golven konden opvangen.
De duur en kracht van EM-stralen bij verschillende golflengten gaven onderzoekers hints over de aard van de verschijnselen. Voorafgaand hieraan waren er verschillende theorieën, maar het augustus-evenement maakte een vergelijking van modellen met werkelijke waarneming mogelijk.
De geleidelijke verduidelijking van het signaal wijst op het feit dat we een brede uitstroom van materiaal zien bewegen met bijna geen licht. Vanaf hier kunt u het hele proces recreëren. De eerste fusie leidde tot een explosie (kilon), die de buitenschaal naar buiten duwde. Neutronensterren stortten in de overblijfselen en mogelijk in een zwart gat en de krachtige zwaartekracht begon er materiaal naar toe te trekken. Hij vormde een hogesnelheidsschijf en genereerde een paar smalle, ultrasnelle stralen die uit de polen stroomden. Als een van de stralen rechtstreeks naar de aarde zou gaan, dan zouden we een korte-termijn gammastraaluitbarsting opmerken. Maar dit gebeurde niet.
CSIRO controleerde radiogolven van de fusie van neutronensterren ver van ons verwijderd met 130 miljoen lichtjaar
Er is een aanname dat in plaats van dit een van de jets slechts een beetje in onze richting is gericht. Dit model verklaart het feit dat radio en röntgenstraling pas enige tijd na de botsing werden opgemerkt.
Dit is een eenvoudig model van een straal zonder structuur die buiten de as wordt waargenomen. Het zal radio en röntgenstralen hebben, geleidelijk aan wegvagerend. Maar toen we de verhoogde radio-emissie opmerkten, moesten we aanpassingen aanbrengen.
Aura Gotlieb-model van de Universiteit van Tel Aviv werd aangenomen als een nieuw scenario. Hier verlaat de straalstroom de explosiesfeer niet, maar verzamelt het omringende materiaal wanneer het naar buiten beweegt en creëert een brede cocon. Al snel verschoof de aarde in zijn baan en maakte het mogelijk vanuit een gunstigere positie te observeren door het Chandra röntgenwaarnemingscentrum te verbinden.
VLA-radio-opname toont de nagloed GW170817
Het Chandra-observatorium bekeek het object op 2 en 6 december. 7 december werden röntgenfoto's helderder, wat overeenkomt met de voorspellingen. De overeenkomst tussen radio en röntgenstralen suggereert dat ze afkomstig zijn van een enkele uitstroom.
