Nooit nooit gepubliceerd werk toont aan dat tijdens de oorlog de illustere leider nadacht over het potentieel voor het leven elders in het universum.
Oorlogscorrespondent, staatsman, astronoom. Maar het vreemdste is dat zijn verhandeling over buitenaards leven 60 jaar later wetenschappelijk potentieel heeft.
Door Groot-Brittannië te beheren en de geallieerden te helpen de Tweede Wereldoorlog te winnen, was hij een van de eerste theoretici in het universum die op zoek waren naar nieuwe plaatsen om te wonen.
Fragmenten uit zijn essay "Are We Alone in the Universe?" Werden woensdag gepresenteerd in het wetenschappelijke tijdschrift Nature.
"Ik ben niet ijdel genoeg om te denken dat mijn zon de enige is met de familie van planeten", schreef Churchill in een document dat astrofysicus Mario Livio vorig jaar onderzocht in het National Churchill Museum in de Verenigde Staten, Missouri.
Hij concludeerde dat er andere planeten moeten zijn met "de juiste maat om water vast te houden en mogelijk de atmosfeer" en "zich op een juiste afstand van hun ouderzon bevinden om een geschikte temperatuur te handhaven."
Later werd het de "bewoonbare zone" van de ster genoemd. Water is een noodzakelijke vereiste voor het leven, maar primitief.
Churchill was de eerste die een document voorbereidde in 1939, toen Europa aan de vooravond van de oorlog was, en herzag het in de late jaren 1950 toen het zijn uitgever in een dorp in het zuiden van Frankrijk bezocht. Het werk is nooit gepubliceerd of onderworpen aan wetenschappelijke en academische kritiek.
"Voor zover de buitengewone loop van zijn gewassen, als hij denkt over dit probleem als een wetenschapper," - zegt Livio.
Het concept van bewoonbare zones ontstond in de jaren 1950, net in het decennium dat Churchill zijn opstel voltooide. Hij stond bekend om zijn liefde voor wetenschap. Hij schreef essays en artikelen in de jaren 1920 en 1930. over onderwerpen zoals evolutie, celbiologie en thermonucleaire energie.
Reeds als politicus adviseerde hij geleerden en was de eerste Britse premier die een wetenschappelijk adviseur gebruikte. Churchill's regering financierde laboratoria, telescopen en technologie die veel ontdekkingen brachten.
Tot dat moment hadden astrofysici geen idee dat ze ook in zijn interessegroep zaten.
"Hoewel honderden politici wetenschap vermijden, geloof ik dat het tijd is om de leider te herinneren die het zo diep heeft gedaan", schrijft Livio in een artikel.
De jacht op potentieel bewoonbare planeten begon decennia na de gedachten van Churchill. In 2015 schatten onderzoekers dat ons Melkwegstelsel alleen al de thuisbasis zou kunnen zijn van miljarden planeten die in bewoonde zones ronddraaien.
De encyclopedie van extrasolaire planeten, gevestigd in Parijs, heeft al een database verzameld van meer dan 3.500 planeten die in de verte over de bewoonde wereld bewegen.
