Een supernova-explosie is een prachtig schouwspel, waarin een enorme hoeveelheid straling wordt vrijgegeven in de ruimte. Maar deze gebeurtenissen zijn niet zo vredig om het leven te laten overleven.
Vanwege het steriliserende effect van exploderende sterren, geloven sommige astrobiologen dat je buitenaards leven zo ver mogelijk moet zoeken vanuit het galactische centrum. In een nieuwe studie probeerden ze echter te bewijzen dat het centrum van de Melkweg het hoofddoel zou moeten zijn. Waarom?
Afbeelding van het gebied rond het midden van de Melkweg
We zijn ons bewust van het bestaan van een bewoonbare zone in sterrenstelsels. Dit is een bepaalde afstand tussen de planeet en de ster, waar de wereld een kans heeft op de aanwezigheid van water in vloeibare vorm aan het oppervlak. Zo ontstond het idee van een galactische bewoonbare zone.
Dit is een duidelijk territorium, dat zich op voldoende afstand van een gevaarlijk superzwaar zwart gat en de werking van supernova's bevindt, maar dat dichtbij genoeg is om het nodige volume metalen elementen te verkrijgen die biologische processen voeden.
Objecten van het centrum van de Melkweg
In een nieuw artikel stellen enkele astrobiologen dat het leven ongeveer 2 miljard jaar geleden een enorme kans op wedergeboorte had in het binnenste galactische territorium. Daarom wordt het SETI-project om te zoeken naar buitenaards leven aanbevolen om al zijn instrumenten naar ons galactische centrum te richten. Vooral moet geïnteresseerd zijn in gebieden die minder gevoelig zijn voor de invloed van kosmische straling of boven of onder het middenvlak van de galactische media zijn.
Natuurlijk is dit nog steeds een theorie, die geen bewijs bevat. Maar het is nog steeds beter om op zijn minst te weten waar de grootste kans is om het leven te vinden dan om er willekeurig in het donker naar te kijken.
