Hoogleraar astrofysica aan de faculteit natuurkunde aan de universiteit van Oxford, beweert Christopher Lintott dat een enorm aantal planeten in het universum de kansen op het bestaan van buitenaardse wezens vergroot. Maar zoekopdrachten moeten zich richten op objecten met grote manen.
Sommige wetenschappers geloven dat de oorsprong van het aardse leven te wijten is aan de aanwezigheid van onze planeet, een grote natuurlijke satelliet. De theorie zegt dat de zwaartekracht van een massieve maan in staat is de rotatie van de planetaire as te stabiliseren, wat leidt tot een meer ontwikkeld ecosysteem en een uitstekende kans biedt voor het begin van het leven.
Lintot gelooft dat het aan de Maan is dat we onze sterke positie te danken hebben en voegde eraan toe: "Mars beschikte niet over een voldoende grote satelliet, daarom fluctueert het en passeert het massale klimatologische instabiliteit." Daarom staat de professor erop een planeet met een grote maan te vinden. Hoewel hij gelooft dat in de komende 10 jaar, de kansen om het buitenaards leven te ontmoeten bijna nul zijn. Lintott merkte andere problemen op bij het zoeken naar buitenaardse wezens. Het leven heeft aardse parameters nodig, zoals water en een stevig oppervlak. Er zijn 17 miljard aardachtige planeten in de Melkweg. En zelfs de helft van dit aantal lijkt ongelooflijk veelbelovend voor het vinden van andere wezens.
Mars heeft dus geen voldoende grote maan, fluctueert daarom, wat leidt tot massale klimatologische instabiliteit
Maar het probleem is dat de meeste gevonden planeten te roodheet zijn vanwege de nabijheid van de sterren (dichter bij Mercurius naar de zon). Nu kunnen wetenschappers raden waar ze naar het leven moeten zoeken, maar er zijn geen exacte gegevens zoals het leek. Uiteindelijk kan het gebeuren dat de aardbewoners simpelweg een willekeurig winnend ticket hebben getrokken. Maar dit is geen reden om te stoppen met zoeken.
