Twee biologen publiceerden op 13 september een artikel in het prestigieuze tijdschrift Nature Today, waarin werd opgeroepen tot meer ruimte op aarde als wildernis. Maar wat betekent dit voor ruimteverkenning en wat leren we van ruimtevaart?
Ruimteonderzoek en de milieubeweging gaan al heel lang hand in hand. Daarom lijken afbeeldingen van onze planeet en in het bijzonder een frame van Apollo 17 of een prachtig schot van Voyager op een afstand van 6 miljard km (een lichtblauwe punt) zo belangrijk. Vóór de start van het ruimtevaartonderzoek zag niemand onze planeet als een enkele entiteit.
In die tijd leek het idee revolutionair. Het blijkt dat we niet alleen zijn in deze ongevoelige koude ruimte, maar we zijn één! Nu zijn observaties van de aarde vanuit de baan alledaags geworden. Bovendien slaagden we er in de afgelopen 20 jaar in veel andere werelden buiten het zonnestelsel te vinden, maar er is niets meer inheems dan de aarde. We hebben immers nog steeds geen leven of complexe ecosystemen gevonden.
Is het mogelijk om een biosfeer te creëren?
Het nieuwe artikel roept op tot doelen die wereldregeringen al hebben afgesproken tijdens de conferentie van 2010. Er waren posities in de bescherming van ten minste 17% van het land en 10% van de oceanische gebieden tegen 2020. Helaas kan de mensheid deze indicatoren niet aan (14,7% en 3,6%). Maar planetaire wetenschappers vrezen dat deze taken niet zullen bijdragen aan het in stand houden van de werking van het terrestrische ecosysteem. Nu hebben we het over de biotechnologische wereld waar de planeet wordt gezien als een nationaal park. De plannen omvatten het idee om een kunstmatige bubbel te creëren met een perfect functionerend natuurlijk systeem. Correctie van het oppervlak en de zeeën om alle wezens om ons heen te beheersen, verschilt niet zozeer van het proces van het creëren van de variëteiten van kunstmatige biosferen waarvan ze dromen in de studie van andere werelden en manen. Daarom staan wetenschappers erop deze kwestie te bestuderen, omdat de aarde onze hulp nodig heeft.
Het is belangrijk op te merken dat onderzoekers al geprobeerd hebben iets soortgelijks te doen. Het meest indrukwekkende experiment vond plaats in 1991 en heette "Biosphere-2" in het midden van de woestijn van Arizona. Het 2-jarige experiment moest een zichzelf onderhoudende miniatuurreplica van de aarde met 3.800 soorten zijn. In die tijd overleefden alle 8 bemanningsleden, maar de ervaring was moeilijk. Eén persoon moest het programma om medische redenen eerder verlaten. Zoete aardappelen floreerden veel beter dan andere gewassen, dus de huid van de bemanning kleurde oranje. Ongeveer 40% van de soort is gewoon verdwenen.
Deze zaak laat zien hoe moeilijk het is om zelfs op aarde leven te creëren in de microkosmos. Deelnemers gebruikten de term "hellish" om het leven te beschrijven op een object dat werd aangevallen door mieren en kakkerlakken. Het was het meest beledigend om de dood van levende wezens waar te nemen. De eerste om te verdwijnen waren de bijen, wier troepen bij de nooduitgang waren gevonden (ze lagen in groepen). Deze les moet ons leren hoe we met de bestaande natuur moeten werken en de negatieve invloed van de mens kunnen beperken.
U kunt niet verbergen voor problemen
Cosmos biedt verschillende perspectieven voor het creëren van kolonies in andere werelden. Planetaire wetenschappers hebben echter geen haast om op deze uitvoer te vertrouwen als de aarde onbewoonbaar wordt. Dit is de verkeerde benadering. Dat wil zeggen, het is dwaas om naar Mars te verhuizen vanwege het feit dat we de problemen van onze eigen planeet niet willen oplossen. Als we het hier niet uitvinden, nemen we het probleem gewoon mee naar een andere planeet en de situatie zal zich herhalen. Ontsnappen lijkt geen uitweg te zijn, vooral omdat andere werelden ons niet met open armen verwachten. Planetaire wetenschappers zijn voortdurend op zoek naar nieuwe methoden van terraforming en het creëren van gunstige omstandigheden. Daarom zal het nuttig zijn om hen te betrekken bij het oplossen van onze problemen. Klimaatverandering is al lang geregistreerd met toenemende temperatuur en toenemend stormvermogen. NASA-satelliet zag orkaan Florence en andere tropische stormen en zag hoe ze een spoor van verwoesting achterlieten.
Het verlies van soortendiversiteit en klimatologische transformaties zijn problemen waar de mensheid geen haast mee heeft. Niemand wil repareren, maar ze denken na over het creëren van alles van de grond af naar een andere planeet. Maar hier kan ruimteonderzoek een productievere manier van denken bieden. NASA heeft een lange geschiedenis van het uitbreiden van missies en het herprogrammeren van beschadigde telescopen / robots tijdens hun werk. Misschien motiveren deze voorbeelden ons om te behouden wat we hebben.
