te besparen
Nieuwe analyse toont aan dat Mars warm genoeg zou kunnen zijn om water in vloeibare toestand aan de oppervlakte te houden. Dit hielp de uitstoot van methaangas.
Sinds de landing op de rode planeet in augustus 2012 ontdekte de Curiosity Rover dat er 3.5 miljard jaar geleden meren in de krater van Gail lagen. Hij slaagde erin de rotsen te boren die de omgeving lieten zien die geschikt was voor het aardse leven.
Maar het is belangrijk om in gedachten te houden dat de natste periode op Mars 4,6 miljard jaar geleden was, toen de planeet een meer dichte atmosferische laag had en beter vloeibaar water op het oppervlak kon vasthouden. Het klimaat was koeler dan de aarde, maar wetenschappers vinden nog steeds bewijs dat water stroomt in beken en rivieren, waardoor meren en mogelijk zeeën ontstaan.
Toen, gedurende 600 miljoen jaar, bedekte de planeet de Hesperia-periode, toen het object van een koude en natte toestand naar een koele en ijzige staat verhuisde. De volgende 3 miljard jaar riepen het Amazonestadium, toen Mars een koele en droge plaats werd. Wetenschappers waren echter verrast dat de rotsen van de Gale-krater tijdens de Hesperia-periode op water wezen. Maar hoe kunnen de meren en de delta overleven in een meer droge periode en met een dunne atmosfeer? Vroege hypothesen suggereerden dat vulkanische activiteit en meteorieten de temperatuur van de planeet zouden kunnen verhogen. Maar nieuwe gegevens tonen aan dat het allemaal om methaanemissies gaat.
Het feit is dat de axiale kanteling van Mars 10-20 graden zou kunnen bewegen, waardoor de ijzige gebieden naar de zon zouden draaien. Door smelten vrijkomen afzettingen van methaan, die in de atmosfeer terechtkomen. Methaan wordt beschouwd als een krachtig broeikasgas dat kan leiden tot opwarming.
Dientengevolge vernietigden de zonnestralen methaan en kon de opwarmperiode honderdduizenden jaren duren. Als het leven van Mars bestond, dan zouden microben de meeste waterperiode kiezen (3,6 miljard jaar geleden). Maar het belangrijkste is dat de onderzoekers een complexere planetaire geschiedenis kregen.
