Het Europese Ruimtevaartagentschap, samen met het Griekse NELIOTA, is begonnen met het identificeren van lichtflitsen die ontstaan telkens wanneer een buitenaards ruimtevoorwerp het maanoppervlak raakt. Dit is het eerste systeem dat in staat is om de temperatuurindicator van fakkels te bepalen.
Deze studies zijn belangrijk omdat de aarde en zijn satelliet voortdurend worden aangevallen door ruimteschroot. De meeste worden vertegenwoordigd door stofdeeltjes, maar er zijn ook grote objecten. Het volstaat om de meteoriet van Chelyabinsk in februari 2013 te herinneren. Dit stuk bereikte een diameter van 20 m.
Elk uur krijgt de aarde veel ruimtelijk stof. Maar over hoeveel meter objecten er op de planeet vallen, is het niet precies bekend. Ze zijn niet groot genoeg om in de ogen van een astronoom of een ooggetuige te komen.
Maar er is een manier om dit bedrag te identificeren - om de maan te volgen, namelijk een donker gebied dat is geïsoleerd van zonlicht. Tijdens de val op het maanoppervlak worden de asteroïden verbrand, waardoor een kortstondige lichtflits ontstaat, die we kunnen volgen. Met Helderheid kunt u snelheid, massa en zelfs grootte berekenen.
Sinds maart 2017 volgt NELIOTA de donkere kant van de maan, op zoek naar lichtflitsen veroorzaakt door piepkleine stukjes gesteente die naar de oppervlakte vallen.
Het NELIOTA-project (maanaanvallen en optische objecten van de aarde) werd gelanceerd op 8 maart 2017. Het maakt gebruik van een opgeknapte telescoop van het nationale observatorium van Athene.
De telescoop breekt de invallende lichtstralen in twee kleuren en maakt gebruik van digitale camera's om gegevens vast te leggen (30 frames per seconde). Waarnemingen worden uitgevoerd elke keer dat de satelliet zich onder de horizon bevindt en zich in het donker bevindt (tussen de fasen van de nieuwe maan en het eerste kwartaal of tussen het laatste kwartaal en de nieuwe maan).
Het programma werkt automatisch. Houd rekening met de prestaties van de twee camera's, zodat interferentie en storingen gemakkelijk kunnen worden geëlimineerd. Ze werken in verschillende kleurbereiken en evalueren het vlampunt.
Alleen tijdens het testen werden 4 flitsen gedetecteerd gedurende 11 uur observatie. Nu zijn ze van plan om 22 maanden te spioneren.
We zullen ook het fysieke probleem van deze uitbraken kunnen begrijpen. Het apparaat kan de massa identificeren, evenals de afmetingen van het object en de gecreëerde krater.
