Sloan's Digital Celestial Review (SDSS) bracht de chemische samenstelling van sterren in kaart en breidde uit waar de chemicaliën nodig zijn voor het leven.
Nieuw onderzoek toont aan dat dergelijke elementen meer geconcentreerd zijn in het binnenste deel van de melkweg dan in de buitenste. Deze bevinding helpt om de galactische geschiedenis en evolutie beter te begrijpen, en hun mogelijke invloed op de vooruitzichten voor de vorming van het leven.
"Het is interessant dat de elementen van de binnenste melkweg sterk verrijkt zijn. Dit betekent dat ze miljarden jaren meer tijd hadden om mogelijk het leven te ontwikkelen. Het probleem is dat we werken met slechts één versie van de oorsprong van het leven, "zei Sten Hasselquist, een afgestudeerde student aan de State University van New Mexico.
"Hoe meer tijd, hoe interessanter," voegde hij eraan toe.
De resultaten gepresenteerd op de bijeenkomst van de Amerikaanse astronomische gemeenschap in Grapevine (Texas) vorige week zijn gebaseerd op infraroodwaarneming van meer dan 150.000 sterren.
De kaart toont sterren in het binnenste gedeelte van de melkweg. Ze hebben hogere concentraties van de zes elementen in elk levend object - koolstof, waterstof, stikstof, zuurstof, fosfor en zwavel. Hun gebruikelijke naam is CHNOPS.
"Het is ongelooflijk, omdat we nu de overvloed van alle basiselementen in het menselijk lichaam kunnen matchen met honderdduizenden sterren", zei astronoom Jennifer Johnson van de Ohio State University. "Dit stelt ons in staat om beperkingen op te leggen aan waar en wanneer het leven in de melkweg de noodzakelijke elementen voor ontwikkeling heeft. Dit is een soort tijdelijke galactische bewoonbare zone. " Astronomen geloven dat alle elementen (met uitzondering van waterstof en helium) gesynthetiseerd waren binnen de sterren met verschillende elementen gevormd in andere sterren op verschillende tijdschalen.
"We kunnen deze informatie gebruiken om de chemische geschiedenis van de evolutie van een bepaalde sterrenpopulatie te ontrafelen," zei astronoom John Holtzman uit New Mexico.
De SDSS volgde in zijn 17e levensjaar 35% van de lucht en verzamelde gegevens over meer dan 4 miljoen astronomische objecten. Hoewel het bekend staat om zijn prachtige afbeeldingen, is SDSS sinds 2008 niet alleen optisch, maar ook volledig spectroscopisch (gegevens verzamelen over de helderheid van licht bij verschillende golflengten).
Een modern instrument voor het meten van sterktemetingen maakt gebruik van de APOGEE-spectrograaf, die infraroodstraling opvangt. Het Apache Point Observatory Galactic Evolution Experiment, een galactisch evolutie-experiment, installeerde een telescoop van 2,5 meter in New Mexico. Het tweede instrument bevindt zich in het Las Campanas Observatorium.
