Mars ziet er misschien droog en levenloos uit, maar de rode planeet bevat vocht en zoals wetenschappers aannemen, volstaat het om het leven te ondersteunen.
Vochtigheid in de atmosfeer van Mars kan bijdragen aan de geboorte van het leven, maar alleen als in de ochtend water condenseert in kleine plassen.
"De omstandigheden op Mars doen denken aan de droge delen van de Chileense Atacama-woestijn: de relatieve vochtigheid is hoog en de waterdamp bereikt een waarde van honderd micron," merkt John Ramml, directeur van de East Carolina University (ECU) op.
Vorige maand sprak Ramml op de Astrobiological Scientific Conference in Chicago over de verblijfplaats van verschillende "speciale regio's" op Mars: plaatsen die de ontwikkeling van het leven van pasgeboren marsmannen kunnen ondersteunen.
Zijn warmte en vocht voldoende?
Volgens het NASA Mars Exploration Program (MEPAG) -rapport van 2014, waarin John Ramml heeft deelgenomen, zijn speciale regio's plaatsen waar terrestrische organismen geacht worden te kunnen leven en zich kunnen voortplanten. Deze regio's omvatten elke zone die mogelijk levensvormen in welke vorm dan ook kan bevatten.
Vloeibaar water is een vereiste voor het leven op aarde. Op het oppervlak van Mars is er bijna geen water in de vloeibare aggregaattoestand, maar afgaand op de geaccumuleerde gegevens van wetenschappers was Mars in het verleden gevuld met rivieren, zeeën en oceanen.
De sfeer is compleet anders. Volgens Rammlu is vochtigheid op Mars zeer sterk gebonden aan temperatuurschommelingen. 'S Nachts is de relatieve vochtigheid op Mars tussen de tachtig en honderd procent, soms bereikt de Marslucht het maximaal mogelijke vochtgehalte. Overdag bevindt zich een ander uiterste op het oppervlak van de Rode Planeet: de luchtvochtigheid is bijna nul en neemt proportioneel af met toenemende temperatuur. Op aarde kunnen sommige organismen overleven in de droogste streken en het nodige water uit het vocht halen. Korstmossen die groeien in droge klimaten zijn niet bang voor zelfs de meest ernstige droogtes. Sommige korstmossen konden fotosynthese uitvoeren op plaatsen met extreem lage luchtvochtigheid - slechts 70 procent. Een andere studie toonde aan dat een van de vormen van het Antarctische korstmos zich kon aanpassen aan de kunstmatig nagemaakte omstandigheden van het oppervlak van Mars.
Maar dit betekent niet dat het leven op het oppervlak van Mars mogelijk is. Hoewel wetenschappers de processen van vitale activiteit en fotosynthese in korstmossen onder deze omstandigheden hebben waargenomen, kan geen enkel levend organisme zich in deze omgeving reproduceren, omdat celdeling geen atmosferisch water vereist, maar gewoon, vloeibaar water. Dus, vloeibaar water is nog steeds de belangrijkste voorwaarde voor celdeling en het bestaan van het leven.
Wonen in Marsplassen?
Betekent dit dat zo'n levensvatbaar korstmos nog steeds niet op Mars kan bestaan? John Rammm adviseert om niet snel conclusies te trekken. Als de temperatuur 's nachts daalt op plaatsen met voldoende hoge druk, kan water condenseren in sneeuw of ijs. Met het begin van de ochtend smelten ijs en sneeuw geleidelijk op en uiteindelijk verdampen. Volgens Rammla kan dit proces enkele minuten duren en kan het enkele uren duren.
In 1970 observeerde het Viking-2 ruimtevaartuig de condensatie van water op Mars gedurende tweehonderd dagen op rij en bestudeerde het beste ijsstof op het oppervlak van de planeet. John Rammm beweert dat zelfs zo'n korte tijdsperiode hypothetisch sommige levende organismen toestaat te functioneren en zelfs te vermenigvuldigen.
Het droge klimaat is niet de enige hindernis voor het leven op Mars. Vanwege de afwezigheid van een magnetisch veld en een zeer dunne atmosfeer, zijn stralingsniveaus op het oppervlak van Mars waarschijnlijk dodelijk voor alle levende wezens. Daarom moet het leven op Mars, vergelijkbaar met aardkorstmossen, niet op het oppervlak worden gezocht, maar eronder.
Bovendien schaadt zonnestraling niet alleen het leven zelf, maar ook het bronwater ervan, waardoor het waterstofperoxide wordt, wat het uiterlijk, de ontwikkeling en de voortplanting van organismen aanzienlijk verstoort.
"Het open landschap van Mars met de brandende zon is zeker geen gezellige plek om te wonen", zegt John Ramml.
