Het NASA-diagram geeft de QE2-asteroïde van 1998 weer, die in 2013 de aardbewoners met zijn nauwe passage angst aanjoeg. Wetenschappers maken zich zorgen, omdat er op een dag iets onherstelbaars kan gebeuren
Meer dan 4,5 miljard jaar geleden heeft onze planeet herhaaldelijk ongenode gasten ontmoet op het oppervlak. Niemand weet echter wanneer de volgende grote gebeurtenis zal plaatsvinden. Maar het is buitengewoon belangrijk voor ons om technologieën te ontwikkelen om een catastrofe te voorkomen.
Misschien zal de gast al in de volgende generatie verschijnen, maar het risico van het vernietigen van de hele planeet is te hoog. En de gruwel is dat we nu ongewapend zijn voor het onvermijdelijke.
Het lijkt erop dat je in een dergelijke situatie moet handelen. De eerste missie om de asteroïde uit het traject te verwerpen, begon echter niet, omdat de ministers van Europese landen in december weigerden te financieren. Je zou ook kunnen lezen over de methoden in fictieromans: laservernietiging of het gebruik van een raket om het traject te corrigeren.
Maar je moet beginnen met leren om een bedreiging te vinden. Hiervoor verdelen astrofysici de hemelse zwervers op grootte. En er zijn zowel kleine voorwerpen als het verschrikkelijke monster van 10 km. Tussen haakjes, van deze is een meteoriet opgenomen die 65 miljoen jaar geleden dinosauriërs vernietigde.
Einde van alle
Elke 100 miljoen jaar landen er grote stenen op het oppervlak. En dat betekent het einde voor het menselijk ras.
Wanneer moet je wachten op de aankomst?
Tot nu toe hebben wetenschappers 90% van de asteroïden kunnen identificeren die in staat zijn dinosaurussen uit te roeien, en tot ons geluk streeft geen van hen naar de aarde. Maar het moeilijkst om de positie van objecten met een afmeting van 15-140 m te bepalen. We kunnen ons herinneren dat de 40 meter hoge steen in 1908 in Siberië viel. De explosie scheurde 80 miljoen bomen. Vergelijkbare gebeurtenissen doen zich ongeveer elke 300 jaar voor. Stel je voor dat zo'n steen in een bewoond gebied of megalopolis valt. De staking in Chelyabinsk was onvoorspelbaar en creëerde kinetische energie vergelijkbaar met de 27 Hiroshima-bommen. De schokgolf verwondde ongeveer 1.200 mensen.
Het belangrijkste doel van de onderzoekers is om de positie en het traject van kosmische rotsen te bepalen, waarvan de afmetingen niet groter zijn dan 140 m. Dergelijke objecten vernietigen de aarde niet, maar veroorzaken lokale schade. Een ander probleem is kometen met lange perioden. Ze kunnen vele eeuwen rond de zon draaien, dus hun uiterlijk is nog niet opgemerkt.
We kijken in de lucht
In Europa wordt een netwerk van telescopen gecreëerd, dat in twee jaar tijd de lucht volledig moet beheersen. Over de aankomst van de asteroïde weten we over 1-2 weken. Dit is niet genoeg, maar het zal mensen nog steeds uit de gevarenzone halen en verliezen minimaliseren.
Er rest nog een systeem om asteroïden te bestrijden. Maar het heeft 300-400 miljoen euro nodig. 30 juni wordt uitgeroepen tot de Internationale Dag van Asteroïden, om het niveau van kennis onder het publiek te verhogen en de aandacht op het probleem te vestigen.
