Om de massaliteit van een object te bepalen, is het voldoende om schalen te gebruiken. Met kosmische lichamen is alles veel gecompliceerder, omdat ze ver weg en vrij groot zijn. Wat zal de massaliteit van de inheemse Melkweg zijn?
Berekeningsproblemen
Structuur van de Melkweg: bovenaanzicht
Ons prachtige spiraalstelsel De Melkweg strekt zich uit in diameter voor 100.000 lichtjaren. Alle beschikbare gegevens worden verkregen door observatie en vergelijking met bekende natuurkundige wetten. En het uiterlijk wordt gecreëerd op basis van vergelijking met andere spiraalvertegenwoordigers.
Sterrenstelsels de hele tijd verplaatsen, samenvoegen en creëer massievere vertegenwoordigers. Ze bevinden zich allemaal in een relatief nabije omgeving, die wordt waargenomen vanwege de massa, afstand en versnelling. De berekening houdt rekening met de kenmerken van de rotatie van satellietstelsels rondom de onze, evenals de bewegingssnelheid van bolvormige sterrenhopen rond een spiraalvormige galactische schijf (hoe massiever de melkweg, hoe sterker de zwaartekracht werkt en de verhoogde bewegingssnelheid van de trossen).
Het belangrijkste probleem is dat we ons in het object bevinden dat we meten en niet in staat zijn om vanaf de zijkant naar de Melkweg te kijken. Daarnaast is het belangrijk om niet alleen zichtbare objecten in aanmerking te nemen, zoals sterren, planeten, asteroïden, maar ook donkere materie (het verbergt het grootste deel van de massa).
Milky Way Mass Estates
Melkweg en donkere materie Halo
Eerdere schattingen waren voortdurend aan het veranderen en waren heel verschillend, omdat wetenschappers gebruik maakten van 6 verschillende gegevens (verschillende telescopen) en verschillende methoden voor het berekenen van de verdeling van donkere materie. Sommige gebruikten bijvoorbeeld computermodellen, terwijl anderen vertrouwden op bijgewerkte informatie van ruimtevaartuigen.
Uit de eerdere informatie bleek dat de massa van de Melkweg 0,96 biljoen zonne-energie bereikt. Andere wetenschappers stonden op 700-800 miljard tot 1-2 biljoen. zonnemassa's. De laatste meer accurate schatting werd recent ontvangen en biedt 1.5 biljoen. zonnemassa's.
Waar komt de vergelijking met de zon vandaan? Het feit is dat de zonnemassa buiten ons systeem als meeteenheid wordt beschouwd. Het wordt actief gebruikt in astronomisch onderzoek, wanneer ze de massaliteit van ruimtevoorwerpen bepalen. Wat heeft geholpen om het nieuwe figuur te krijgen?
Waarnemingen van Hubble en Gaia
Over de heldendaden van de ruimtetelescoop Hubble, die begon in 1990, weten we van verbazingwekkende foto's van verre objecten. Dit apparaat observeert niet alleen externe ruimtevormen, maar biedt ook de mogelijkheid om gegevens te specificeren, zoals de Hubble-constante, die van invloed zijn op de berekeningen. De telescoop kon de bewegingssnelheid bepalen van clusters die langer dan 65.000 lichtjaren leven. Een belangrijke bijdrage werd geleverd door de ruimtetelescoop Gaia , die een gedetailleerde kaart van de sterren van onze melkweg ontwikkelt. Dit apparaat geeft niet alleen de exacte coördinaten en bewegingsrichting aan, maar ook de intrinsieke en radiale snelheden van de sterren . Hij leverde snelheidsindicatoren voor clusters in het bereik van maximaal 65.000 lichtjaren van de aarde.
In april 2018 publiceerde de tweede dataversie, waarmee eerdere berekeningen konden worden verduidelijkt. In combinatie met de Hubble-figuren was het mogelijk om een nieuw figuur voor de massa van de Melkweg af te leiden - 1,5 biljoen. Het is zonnig.
Postscript
Hoogstwaarschijnlijk is dit niet het laatste cijfer. Informatie wordt voortdurend bijgewerkt, telescopen en berekeningsmethoden worden beter en Gaia blijft nieuwe informatie verzenden. Kennis van de exacte galactische massa maakt het mogelijk om de geschiedenis van de Melkweg beter te begrijpen, evenals de plaats van de melkweg in de universele evolutie en hiërarchie.
