Op 11 oktober is het mogelijk je opnieuw onder te dompelen in de geschiedenis van de eerste menselijke maanvlucht, gefilmd door Josh Singer's bewerking van het boek The First Man: The Life of Neil Armstrong van James R. Hansen.
De hoofdrol van Neil Armstrong ging naar Ryan Gosling, die perfect bij het beeld lijkt te passen. Janet's vrouw had het geluk om Emmy-winnende actrice Claire Foy te spelen. De leden van de cast zijn ook de magnifieke Kyle Chandler, Jason Clark en Pablo Schreiber.
We zullen niet praten over de historische juistheid van de film, maar het kan worden opgemerkt dat het beeld goed met deze taak omging. Damien Chazell besloot zich te concentreren op een van zijn favoriete onderwerpen: obsessie. Armstrong ziet er onwrikbaar uit in zijn toewijding aan elke missie. Het is vermeldenswaard dat zijn extreme concentratie en doelgerichtheid, evenals zijn kalmte verwant is aan een robot, zijn leven vele malen heeft gered.
De film begint met de zesde testvlucht van de Nijl op de X-15 (20 april 1962). We bevinden ons op de plaats van het ongeluk, waar de held op miraculeuze wijze erin slaagt om er levend uit te komen.
Ryan Gosling speelt de rol van Neil Armstrong in de film "Man on the Moon" De regisseur vergeet niet om de geschiedenis van de Gemini-8-missie op te nemen en het beeld te vullen met individualiteit en historisme. Soms lijkt het zelfs alsof de camera ons in de richting van documentaire zet. De donkere, lege ruimte wordt benadrukt door het licht van het Gemini-ruimtevaartuig.
Interessant is dat de regisseur het verhaal namens de astronauten rapporteert, dus de meeste frames zijn daarop gericht en niet op ruimte of op demonstraties van ruimte en technologische wonderen. Samen met de helden zul je door de moeilijke en tragische stadia van de missies moeten gaan, luisterend naar het gebulder van raket brul en losraken van scheepsonderdelen.
Claire Foy als Janet Armstrong in de film "Man on the Moon" (2018)
Naarmate de geschiedenis zich ontwikkelt, slagen we erin dieper in de psyche van Armstrong te doordringen. Dit is tenslotte geen droge weergave van de historische missie of ontwikkeling van het Amerikaanse ruimteprogramma. Dit is een verhaal over een groot man die in staat is om kalmte en kalmte te redden, zelfs in momenten van levensgevaar. Het tafereel aan de eettafel lijkt indicatief, waar Janet de kinderen vertelt dat de vader misschien niet uit de ruimte terugkeert. Hier is Armstrong niet klaar om zich emotioneel te openen en gedraagt het zich alsof hij een persconferentie geeft. Neil - een man die werd gedwongen om niet alleen het risico voor zijn eigen leven onder ogen te zien, maar ook de dood van collega-astronauten. Janet zei in een van de scènes dat haar man in de loop van het jaar moest rouwen om de dood van vier vrienden tegelijk. De film weerspiegelt zijn relatie en vriendschap met de astronauten Gemini, maar probeert deze beweging niet voortdurend te gebruiken en poke ze in het aangezicht van de kijker voor meer drama.
Bij de première van de film op 29 augustus op het Filmfestival van Venetië zei Gosling: "Het lijkt me dat Neil een zeer bescheiden persoon was, zoals veel van deze astronauten. Hij verlegde voortdurend de aandacht naar 400.000 werknemers, waardoor de vlucht mogelijk werd. Ik denk niet dat hij zichzelf als een Amerikaanse held heeft gezien. '
Natuurlijk weten we hoe de missie zal eindigen en welk lot op elk personage wacht. Maar dit belet niet om te genieten van de verbazingwekkende scènes van de vlucht, de eerste stap, kijk naar de aarde en overleef de vreselijke verliezen die de mensheid hielpen een andere wereld te raken.
