"Man on the Moon": een bespreking van de film over de grootste kosmische doorbraak

Ryan Gosling maakt een kleine stap voor de mens en een grote stap voorwaarts voor de hele mensheid in Damien Chazelle's nieuwe film "Man on the Moon" (2018) op NASA's missie Apollo 11 uit 1969, die het verhaal veranderde, de eerste astronauten naar de oppervlakte brachtend van de maan na opeenvolging van vallen en opstaan. De foto verdient niet alleen respect voor de overdracht van technische details en de overdracht van de kijker naar kosmische realiteiten, maar ook voor emotionele inhoud.

Nu zal het interessant zijn om te kijken naar de reactie van het moderne publiek op de terughoudendheid van de film. Shazell probeerde een evenwicht te bewaren tussen het belangrijkste moment in de geschiedenis en de houding van de helden die deze geschiedenis moesten schrijven. Interessant is dat de regisseur niet probeerde door te gaan met Amerikaans patriottisme en probeerde nationalistische vurigheid te temperen door de geschiedenis van de missie en zijn deelnemers naar voren te brengen.

Voor de babyboomgeneratie was de maanlanding van Armstrong en Buzz Aldrin een enorm moment dat de belofte rechtvaardigde van het uitgebreide ruimtevaartprogramma van John F. Kennedy na bezorgdheid over belastingbetalers die geld leken, bitterheid over de situatie met Vietnam en groeiend wantrouwen tegenover de regering. Interessant genoeg stopten veel scholen op het moment van uitstappen met lessen, en een van de commentatoren herinnert zich: "Ik woonde de parochieschool bij en in plaats van een les brachten de nonnen een zwart-wit-tv om de landing met de studenten te bekijken. Ik zal dit moment van eenheid van de hele wereld nooit vergeten! ". "Man on the Moon" begint met een enkele testvlucht van de Nijl naar de X-15, toen hij 140.000 voet van de aarde tilde en de atmosfeer verliet. Dit werd gevolgd door een val, een scheepswrak en de wonderbaarlijke redding van de held. De regisseur gebruikte verschillende effecten om de angst, bewondering en gevoelens van het hoofdpersonage over te brengen toen hij erin slaagde de barrière te doorbreken.

Het raakt ook het feit dat oorspronkelijk Neil Armstrong niet als een Amerikaanse held en legende wordt getoond, maar als een gewoon bescheiden persoon, die de dood van een 3-jarige dochter overleeft. Dit is een eenvoudige ingenieur die elk probleem systematisch aanpakt. Als hij iets niet begrijpt, reageert hij met isolatie en onthechting van zijn geliefde vrouw (Claire Foy). Het is ook verheugend dat de actrice besloot om met emotionele steun af te wijken van het cliché van een vrouwelijk personage en de vrouw van Armstrong sterk en resoluut laat zien.

In het eerste deel is Neil op zoek naar piloten voor het NASA Gemini-programma, waarbij Janet (zijn vrouw) verklaart dat er een nieuw avontuur op hen wacht. In het script probeerden we het beschikbare jargon te gebruiken over ruimtevoorwaarden, zodat het verhaal zo duidelijk mogelijk was. Er is ook discrete humor met minder belangrijke personages en de communicatie van Neil en Edward White met zijn vrouw.

De spanning van de film neemt toe als gevolg van mislukkingen en mislukte missies. Deze verhalen breken door in de Amerikaanse pers en burgers zien hoe geld in een zwart gat terechtkomt, waarbij ze astronauten meenemen. De regisseur toonde de missies zelf goed, waarbij hij niet alleen momenten van triomf combineerde, maar ook risico's voor het leven. Armstrong blijft in de meest gespannen momenten koel en beslissend. Bijzonder drama wordt bereikt door de scène van een brand tijdens een test in Cape Canaveral, waar drie astronauten sterven. Huistaferelen lijken ook spectaculair, waarbij Janet Neil probeert te ontmoedigen om naar Apollo 11 te vliegen of wanneer Armstrong de mogelijkheid van zijn terugkeer met zijn zonen bespreekt. Zijn woorden voor de media lijken onbewogen en zorgvuldig geselecteerd, omdat elke onnauwkeurige uitdrukking een storm van protest onder de mensen zal oproepen.

Gosling probeerde een gefocuste astronaut te laten zien die serieus bezig is met zijn plicht. Armstrong is stil, geconcentreerd en open om zijn acties te bespreken. Maar hij is ook teleurgesteld in de pers, die probeert de show overal te zien. Vergeet niet om Gosling en de intieme momenten van de ervaringen van de astronaut te laten zien, wanneer hij vanuit zijn eigen tuin naar de maan kijkt, de eerste stap zet of de aarde bewondert vanaf het oppervlak van de satelliet.

"Man on the Moon" onthult niet alleen de missie zelf, maar ook de sfeer van die tijd, vervuld van pijn, dood, angst en hoop. Dit is de periode waarin de hele mensheid zich aan de schermen vastklampte om met Neil Armstrong voet aan de oppervlakte van een andere wereld te zetten. En het goede nieuws is dat dit geen prestatie was van een superheld, maar een daad van een gewoon persoon. "Man on the Moon" is vanaf 11 oktober 2018 beschikbaar in bioscopen.

Opmerkingen (0)
Zoeken