De eerste onderzoeksresultaten tonen aan dat ruimtevaart op moleculair niveau veranderingen kan veroorzaken. In 2015-2016 NASA-astronaut Scott Kelly bracht 340 opeenvolgende dagen door in de ruimte, terwijl zijn identieke tweelingbroer Mark (een gepensioneerde NASA-astronaut) op aarde bleef. Het paar nam deel aan een innovatief onderzoek waarmee wetenschappers konden begrijpen hoe ruimtevluchten het menselijk lichaam tijdens lange missies beïnvloeden.
De onderzoekers namen een aantal biologische monsters van de broers vóór, tijdens en na de voltooiing van de ruimtemissie, waarbij ze alles controleerden, van microben tot DNA-lengte. De Kelly-broers hebben bijna identieke genomen en vergelijkbare levenservaringen, dus wetenschappers zochten naar verschillen tussen de Scott (ruimte) en Mark (Earth) -monsters.
De analyse bracht interessante veranderingen aan het licht. Terwijl Scott in de ruimte was, groeiden zijn telomeren (caps op de uiteinden van chromosomen) langer dan die van Mark. Maar ze keerden terug naar de preflightlengte kort nadat Scott terugkeerde naar de aarde. Het is echter nog steeds geweldig! Telomeren krimpen naarmate een persoon ouder wordt en eerder, onderzoekers geloofden dat het de stress van de ruimtevlucht was die ervoor zorgde dat ze met een hoge snelheid krimpen. Eroderende telomeren kunnen gezondheidsgebreken veroorzaken. Maar het verschil was niet alleen in telomere grootte. Scott-DNA-methylatie (een chemisch mechanisme dat genexpressie regelt) was in activiteit in de ruimte verminderd. De activiteit van deze indicator wordt beïnvloed door voeding en slaap. De prestaties van Scott waren atypisch, misschien omdat hij werd blootgesteld aan de ongewone zware omstandigheden van ruimtevaart (gesublimeerd voedsel, slaapveranderingen, microzwaartekracht, enz.).
Een volledig rapport over de Kelly-tweeling verschijnt over een jaar, maar wetenschappers kunnen de redenen voor alle veranderingen in de biologie van Scott nog niet volledig toelichten. Ernstige analyse is nog maar net begonnen.
