Denk niet dat de ruimte een stille en stille plaats is. Er wordt een echt drama gecreëerd in de diepte, waarin sterrenstelsels samenkomen, waardoor grote lichtflitsen ontstaan. Miljarden jaren gaan deze processen in, maar astronomen vinden het moeilijk om ze te detecteren. Maar nu hebben wetenschappers een nieuwe techniek ontwikkeld voor het detecteren van galactische fusies bij het fotograferen van de nachtelijke hemel.
Computersimulatie van sterrenstelsels (links), dezelfde melkweg in SDSS-waarneming (midden) en computermodel van een samenvoegend galactisch paar (rechts)
In een nieuwe studie werd een computerprogramma gepresenteerd met een overzicht van sterrenbeoordelingen om een breed scala aan signalen vast te leggen dat een fusie zou kunnen plaatsvinden. Galactische vormen en beweging van interne sterren worden in aanmerking genomen. Dit is belangrijk, omdat dergelijke fusies een belangrijke rol kunnen spelen in de vorming van grote spiraalstelsels, zoals de Melkweg, en de activering van de geboorte van sterren. Het hoofddoel is om een groot aantal samengevoegde sterrenstelsels te maken. Het werk is gebaseerd op observaties van de Sloan Digital Celestial Survey (SDSS), waar ze sinds 1998 ongeveer 500 miljoen ruimtebeelden hebben gekregen die sterrenstelsels ver van de aarde afbeelden. Wetenschappers beschikten lange tijd niet over de nodige hulpmiddelen die met zekerheid konden melden dat de fusie was verzegeld op een specifiek beeld.
Daarom hebben onderzoekers een reeks simulaties ontwikkeld die een breed scala van verschillende manieren willen bestrijken die sterrenstelsels kunnen tegenkomen. Met simulaties kun je miljarden jaren van evolutie direct bekijken. Wetenschappers hebben deze modellen gebruikt om een computerprogramma te trainen om het te leren de veelbetekenende tekenen van galactische fusies te herkennen. Het idee werkte! De nieuwe technologie kan merge-events in 80% van de gevallen correct identificeren.
