NASA bereidt een missie voor om sterren en planeten buiten het zonnestelsel te bestuderen. Satellite TESS gaat in 2018 van start gaan. Hij zal door de ruimte moeten reizen en meer dan 20.000 verre planeten herkennen. En alle objecten verschillen in grootte: van het aardse type tot de gasreuzen. Er wordt van hem verwacht dat hij een gedetailleerde catalogus en detectie van kleine planetaire systemen maakt.
De missie is ontworpen voor 2 jaar en wordt beheerd door het Goddard Space Flight Center. Hij zal ook de helderheid van 200.000 sterren volgen, rekening houdend met de veranderingen die werden gecreëerd door de passage van exoplaneten. Het apparaat heeft vier camera's met groothoeklenzen voor het bekijken van de hele lucht.
TESS-ruimtevaartuig wacht op de installatie van camera's en andere apparaten
Elke camera wordt voorgesteld door een smalle lens met zeven optische elementen en een detector, waarin vier sensoren zijn geïnstalleerd. MIT-ingenieurs hebben vier jaar aan creatie gewerkt.
NASA-experts hebben de functionaliteit van de tools getest. Het gezichtsveld van elke camera is 5 keer groter dan die van de Kepler-missie.
Het apparaat is klaar voor installatie op een ruimtevaartuig
De hele structuur is in staat om het hemelse gedeelte in één oogopslag te scannen, 20 keer groter dan de mogelijkheden van Kepler. Het probleem zit alleen in de scherpte van het beeld als de opnamehoek verandert en het ontbreken van één focus. Bovendien veranderen de eigenschappen met een verandering in de temperatuurindex van de kamers.
Daarom hebben de ontwikkelaars de camera zorgvuldig getest en in een simulatie van toekomstige omstandigheden geplaatst. De controle toonde uitstekende functionaliteit met een kleine verschuiving in focus.
Artistieke interpretatie van TESS die exoplaneten onderzoekt in de buurt van verre heldere sterren
Het team zal het apparaat op aarde blijven testen. Na de lancering deelt TESS de lucht in 26 secties en stopt de camera's afwisselend op elke sectie. Het eerste jaar wordt besteed aan inspectie van het zuidelijk halfrond. De gegevens komen aan op de boordcomputer en worden om de twee weken verzonden naar het aardeontvangstpunt.
