NASA's New Horizons-ruimtevaartuig, dat al een jaar in de buurt van Pluto is, stuurt nog steeds foto's en de grootste verrassing kwam uit een regio die officieus de Sputnik-vlakte heette. De afwezigheid van kraters op het oppervlak maakt het een uniek gebied van Pluto, en een zeldzame plaats in het zonnestelsel - dit kan in feite een heel jong terrein zijn.
"Ik nam de foto's die we bekeken - geweldige foto's! - en maakte een berekening op basis van de omloopbaanomgeving van Pluto, de mate van invloed en, dienovereenkomstig, de ouderdom van het oppervlak van de Spoetnikvlakte, "schreef planetaire wetenschapper David Trilling in een e-mail voor Discovery News.
"Er waren veel persberichten waarin verschillende aspecten van Sputnik-vlakte werden beschreven, maar voor zover ik weet verschijnt voor het eerst een leeftijd van 10 miljoen jaar of minder in peer-reviewed publicaties", voegde Trilling toe, assistent-professor fysica en astronomie aan de universiteit. Noord-Arizona.
De Trilling-studie, die is afgedrukt op PLOS One, omvat drie mogelijke manieren om het oppervlak te wijzigen:
- Stikstofijs op het oppervlak kan "zacht" zijn als het dik is en kraters kan vullen die door meteorieten zijn gemaakt.
- IJs onderaan kan stijgen en worden verwisseld met ijs op het oppervlak, volgens het principe van een lavalamp.
- IJs kan onderaan gedeeltelijk worden gesmolten en komt van tijd tot tijd aan de oppervlakte als cryogene lava.
Betreffende waar de meteorieten vandaan kwamen, geeft Trilling aan dat Pluto zich in een zone bevindt die gevuld is met kleine voorwerpen uit de Kuipergordel. Soms botsen deze kleine lichamen op Pluto. Trilling's berekeningen laten zien dat het ongeveer elke 10 miljoen jaar gebeurt, wat verklaart waarom Sputnik Plain zo jong lijkt.
Trilling onderzoekt vooral nabije asteroïden, en Pluto trok zijn aandacht niet alleen door "opvallende" beelden, maar ook door de afwezigheid van kraters. Hij hoopt ook dat New Horizons zal worden gefinancierd om een ander object in de Kuipergordel in 2018 te bekijken. Als dit gebeurt, zal Trilling andere niet-kratersites observeren om meer informatie te krijgen over de evolutie van het zonnestelsel.
