NASA-wetenschappers van de New Horizons-missie zijn verbaasd over hoe een wereld die nooit meer dan de aarde heeft ontvangen in de schemering van oppervlakte verandert, kraters vult, bast blaast en hoge bergen en gladde heuvels bouwt.
Pluto lijkt bijvoorbeeld ver verwijderd van de onaangetaste overblijfselen die zijn overgebracht sinds de vorming van het zonnestelsel zo'n 4,6 miljard jaar geleden. Het oppervlak ervan is voortdurend gevuld met bewijsmateriaal over huidige en mogelijk aanslepende geologische processen.
New Horizons waren gericht op de studie van Pluto en andere ijslichamen in de Kuipergordel, gelegen buiten de baan van Neptunus. Pluto, en tot op zekere hoogte de grote maan Charon, zijn jonge en diverse terreinen die door New Horizon zijn gevonden.
"Het landschap is verbazingwekkend geweldig", vertelde missieonderzoeker Jeffrey Moore aan verslaggevers tijdens een telefonische vergadering van het Ames Research Center in Moffett Field, Californië. Het tweede deel van de op vrijdag gepubliceerde foto's laat zien dat delen van de heldere, hartvormige regio van Pluto (genaamd "Tombaugh Regio" van Pluto-ontdekkingsreiziger Clyde Tombog) een enorme, kraterloze vlakte bevatten die naar schatting minder dan 100 miljoen jaar oud is.
Een gebied met de naam "Spoetnik Planum" herinnert aan een gebroken vuil oppervlak en is verdeeld in onregelmatig gevormde polygonen met een diameter van ongeveer 12 tot 20 mijl. Het lijkt erop dat er ondiepe depressies zijn verschenen. "Ze kunnen maar een week oud zijn en dat is alles wat we weten," zei Jeffrey Moore.
Afbeeldingen gemaakt door "New Horizon" laten ook zien dat sommige groeven donker materiaal van binnen hebben. Anderen zijn volledig omringd door heuvels die boven het oppervlak lijken uit te stijgen.
"We vermoeden dat heuvels langs een kier uit de grond kunnen komen", zei Moore.
