Delen van het terrein van Pluto die gevormd zouden kunnen zijn door gletsjers
Op Pluto werden vreemde bergachtige landschappen opgemerkt, mogelijk overblijvend als bewijs van de terugtrekking van oude gletsjers. Toen in 2015 het NASA ruimteschip New Horizons over een dwergplaneet vloog, veroverde het een verbazingwekkende verscheidenheid aan landschappen. Sommige van de bizarre structuren die voortkwamen uit de ijsfragmenten vertrokken na de terugtrekking van de gletsjers.
Ridge-achtige gebieden worden weergegeven door parallelle ruggen met een lengte van enkele kilometers en ten minste 100 m hoog. Ze verschillen van alles wat we op aarde zien, dus wetenschappers bestuderen kaarten en foto's van het New Horizons-apparaat om hun oorsprong te begrijpen.
Uit diepgaand onderzoek is gebleken dat de geribbelde gebieden samenvallen met de oppervlaktefout van de oude tektonische activiteit. Analyse van kraters in het gebied suggereert dat de heuvels ongeveer 4 miljard jaar geleden verschenen, aan het begin van de geschiedenis van Pluto en onmiddellijk na de vorming van het Spoetnikse vlakbekken. Voorlopige studies hebben aangetoond dat vóór de komst van de satellietvlakte gletsjers van stikstofijs op Pluto aanwezig waren. Ze sublimeerden later, veranderden van een vaste stof in een gas en condenseerden op koudere vlaktes. Deze ruggen wijzen erop dat de gletsjers op Pluto waren uitgespreid.
Men gelooft dat nokvormige territoria zijn ontstaan uit stukken waterijs dat is afgescheiden van de aardkorst van Pluto tijdens de periode van tektonische activiteit. Waterijs is inferieur qua stikstofdichtheid, dus de stukken worden naar de top van de gletsjer gestuurd en dan blijven ze wanneer de gletsjers verdwenen zijn.
De ruggen zijn begiftigd met dezelfde grootte en vorm. Maar het mysterie is nog steeds geldig. Wetenschappers moeten zich afvragen waarom ruggen wijzen in de richting waarin ze handelen. Maar dit is nog een stap in de richting van het begrijpen van het Pluto-systeem.
