Een momentopname van de New Horizons-missie toont een gebergte aan de rand van de ijzige Spoetnik-vlakte. Onderaan het frame zijn de duinen duidelijk zichtbaar.
Onderzoekers hebben duinen op Pluto opgemerkt. Naar verluidt zijn ze waarschijnlijk gemaakt van methaanijskorrels die zijn vrijgegeven in een ijle atmosfeer. De bevindingen zijn gebaseerd op gedetailleerde beelden verkregen in 2015 door NASA's New Horizons-ruimtevaartuig.
De foto's toonden aan dat op de grens van Spoetnikvlakte een ijslaag is, die naar een grote bergrug beweegt. Er is een reeks duinen verspreid over een gebied van 75 km. Na een ruimtelijke analyse van duinen en dichte windgolven aan het oppervlak, evenals spectrale en numerieke modellering, denken de onderzoekers dat sublimatie (het omzetten van vaste stikstof in gas) leidt tot het vrijkomen van methaankorrels in de omgeving.
De korrels worden vervolgens getransporteerd door middelmatige Pluto-winden (30-40 km / u) naar de rand van de ijsvlakte en het bergmassief, en bieden de perfecte locatie voor dergelijke regelmatige oppervlakformaties.
Wetenschappers zijn van mening dat de ongestoorde morfologie van de duinen en hun verband met het onderliggende gletsjerijs erop wijzen dat de kenmerken de afgelopen 500.000 jaar zijn verschenen, of misschien recentelijk. De studie werd uitgevoerd door wetenschappers van de Universiteit van Plymouth (Groot-Brittannië), de Universiteit van Keulen (Duitsland) en Brigham Young University (VS). Ze wisten dat elk rotsachtig lichaam van ons systeem met een atmosfeer duinen heeft, maar dat ze niet op Pluto verwacht werden. De atmosfeer daar is klein en de oppervlaktetemperatuur bereikt -230 ° C. Informatie van New Horizons voorzag in een nieuw detailniveau, maar moest hard werken om uit te leggen hoe het vormingsproces in schijnbaar ongeschikte omstandigheden verliep.
Onder aardse omstandigheden kan men niet zonder een bepaalde windkracht die zanddeeltjes in de lucht blaast. Maar de wind met 20% was ook zwakker genoeg om het transport te behouden. Pluto heeft een lagere zwaartekracht en atmosferische druk, wat betekent dat de noodzakelijke winden 100 keer zwakker kunnen zijn dan het aardse.
Wetenschappers zijn van plan om de geschiedenis van de duinen van Pluto te blijven bestuderen met behulp van computersimulaties waarmee je meer kennis kunt opdoen over de rol die de wind speelt in de ruimere geologie van Pluto.
