De Melkweg heeft een groot aantal sterclusters van verschillende leeftijden en grootten beschut. Het is mogelijk om een groot aantal jonge clusters in moleculaire wolken te vinden, evenals minder dan midden en ouder in de galactische schijf. Heel weinig massieve oude clusters kunnen in de halo worden bevestigd.
Ze gehoorzamen allen getijdenkrachten langs hun eigen baanbanen in de melkweg. In aanwezigheid van een grote tijdreserve, breken de galactische gravitatiekrachten clusters op in delen, waardoor de sterren in de sterrenstrook van de ons bekende Melkweg terechtkomen.
De nachtelijke hemel is gecentreerd op de zuidpool van de melkweg in stereografische projectie. In deze weergave is de Melkweg gebogen in een boog. Sterren in de beek worden in het rood weergegeven en beslaan bijna het hele zuidelijke galactische halfrond, waarbij ze vele sterrenbeelden kruisen
De meetnauwkeurigheid van de Gaia-satelliet stelde ons in staat om de driedimensionale beweging van sterren in de ruimte te bepalen. Na zorgvuldig de verdeling van aangrenzende sterren te hebben bestudeerd, kwamen de wetenschappers onmiddellijk een specifieke en nog onontdekte groep tegen. Ze liet precies de verwachte kenmerken zien van een cluster van samen geboren sterren, maar uitgerekt onder invloed van het galactische zwaartekrachtsveld. Het is belangrijk om te begrijpen dat het vinden van de dichtstbijzijnde schijfstreams een moeilijke taak is. Onderzoekers hebben de stroom gedurende lange tijd bestudeerd, hebben er doorheen gekeken en gekeken hoe deze het grootste deel van de lucht bedekt. Pas nu kunnen we vol vertrouwen zeggen dat het bestaat en zich op een ongelooflijk korte afstand van de zon bevindt.
De beperkingen van Gaia leidden tot een steekproef van 200 sterren, maar wetenschappers denken dat er meer dan 4.000 bronnen in de stream zijn. We hebben dus een enorme structuur, waarvan de leeftijd ongeveer een miljard jaar is. De stroom is erin geslaagd om 4 volledige orbitale rotaties rond het galactische centrum te voltooien.
Het gedetecteerde stersysteem kan worden gebruikt als een waardevolle zwaartekrachtsonde om de massa van de Melkweg te bepalen. De stroming is in staat om te vertellen hoe sterrenstelsels sterren creëren en controleert het zwaartekrachtsveld. Het team van wetenschappers hoopt dat de Gaia-gegevens het mogelijk zullen maken om nog meer van dergelijke structuren te vinden.
