Het oostelijke uiteinde van het zeer lange basismassief (VLBA) op de Maagdeneilanden
De onderzoekers gebruikten de VLBA en waren in staat om de afstand tot het sterrengeboortegebied aan de andere kant van de Melkweg te meten. Deze prestatie verdubbelt het vorige record. Dat wil zeggen dat u met een specifieke array de volledige galactische omvang nauwkeurig kunt weergeven.
De berekening van afstand is belangrijk voor het begrijpen van de structuur van de melkweg. Het meeste materiaal, vertegenwoordigd door sterren, stof en gas, bevindt zich in een afgevlakte schijf waarin het zonnestelsel is ingebed. We hebben niet de mogelijkheid om vanaf de zijkant naar de Melkweg te kijken en de exacte vorm van de spiraalarmen in overweging te nemen. Daarom moeten we soortgelijke aangrenzende structuren gebruiken voor de beoordeling.
De berekeningen waren gebaseerd op een trigonometrische parallax, voor het eerst gebruikt in 1838 (berekening van de afstand tot de sterren). Het meet de schijnbare verschuiving in de hemelse positie, waargenomen vanaf tegenovergestelde zijden van het baanpad van de aarde. Dus, gewone trigonometrie helpt om de afstand te bepalen. Het VLBA-telescoopsysteem heeft tien antennes in Noord-Amerika, het Caribisch gebied en Hawaï. Nieuwe observaties werden uitgevoerd in 2014-2015. en bepaalde de afstand van 66000 lichtjaar tot het stervormingsgebied G007.47 + 00.05, niet ver van het galactisch centrum. Het vorige record was 36.000 lichtjaren.
Sterrengeboortegebieden bevatten gebieden waar water- en methanolmoleculen zich gedragen als natuurlijke versterkers van radiosignaalversterkers. Dat wil zeggen, ze vergroten hun helderheid en maken het gemakkelijk om radiotelescopen te vinden.
De Melkweg heeft honderden vergelijkbare sites, dus het is mogelijk om een galactische kaart te maken en de hele melkweg te bekijken. Astronomen hopen eindelijk naar onze Melkweg te kunnen kijken vanaf de zijkant, en niet langs het vlak van de schijf. Ze garanderen dat ze 10 jaar lang een moeilijke taak aankunnen.
