Dit is het meest schokkende ruimtevermelding van de 21e eeuw in letterlijke zin!
Wetenschappers meldden dat het Cassini-ruimtevaartuig tijdens de vlucht in 2005 een elektronenstraal opving die afkomstig was van de verre satelliet van Saturn Hyperion - een zeer kraterachtige, sponsachtige wereld met een diameter van 168 mijl (270 km).
Vanwege de interactie met het krachtige magnetische veld van Saturnus en de zonnewind, hopen zich geladen deeltjes op op het poreuze en rotsachtige oppervlak van Hyperion, en accumuleren ze een elektrostatische lading net als een tapijt. Net zoals u een kleine ontlading krijgt wanneer u met een deurknop of een ander geleidend object raakt, detecteerde de Cassini-plasmaspectrometer (CAPS) een korte magnetische koppeling en een uitbarsting van elektronen toen deze op 26 september 2005 in de buurt van Hyperion vloog.
Dit prachtige zicht op de satelliet Hyperion in een valse kleur vertoont duidelijke oppervlaktedetails. Verschillen in kleur kunnen wijzen op een andere samenstelling. De waarneming werd uitgevoerd op 26 september 2005 door het Cassini-apparaat. Hyperion begiftigd met een roodachtige kleur, indien gefixeerd in een natuurlijke kleur. In deze afbeelding is het verzacht om andere tinten te tonen.
"Het grote potentiaalverschil tussen het oppervlak van de satelliet en het ruimtevaartuig creëerde een stroom van elektronen die van Hyperion naar Cassini ging", zegt Tom Nordheim, een specialist van het Space Science Laboratory (MSSL), University College London. "Het was alsof Cassini een schok van 200 volt van Hyperion ontving, zelfs als het 2.000 kilometer van de satelliet was." Hoewel dit een voorspelbaar fenomeen was, werd voor de eerste keer een geladen oppervlak buiten het aard-maansysteem bepaald.
NASA-onderzoekers voor beeldverwerking hebben deze review van Hyperion van de Cassini-medewerkers beoordeeld tijdens de sluitingsperiode van 31 mei 2015. Het noordelijke deel stijgt een beetje en draait 55 graden naar rechts. Voor het beeld gebruikt zichtbaar licht en een camera met een kleine hoek. Het apparaat kwam op een afstand van 38.000 km onder een hoek van 46 graden. Schaal: 230 m per pixel.
Hoewel Cassini zelf niet door deze kwijting werd beschadigd, is dit fenomeen voor wetenschappers erg belangrijk om te studeren, omdat toekomstige onderzoekers, ongeacht of deze persoon of een robot, mogelijk schade kunnen ondervinden.
Cassini, meer dan tien jaar in een baan om Saturnus, heeft opnieuw bewezen dat ons in het zonnestelsel veel verrassingen te wachten staan.
