blootgelegd
Deze opname van de HiRISE-telescoop toont twee soorten luchtkanalen in de Proctor-krater. Degenen met relatief duidelijke, kleine ruggen zijn rimpelingen. Uit hun studie met behulp van rovers weten we dat de rimpelingen bestaan uit fijn zand (minder dan 200 micron in diameter) of fijn zand bedekt met harder zand en de korrels ervan.
In Matt Damons film The Martian of the wind wordt Mars beschreven als zware, meedogenloze orkanen die elke aardse storm in de weg zullen staan. In werkelijkheid is de aard van de winden van de Rode Planeet veel zachter. Ze vormen het landschap van het oppervlak langzaam gedurende een lange periode van tijd.
Maar er zijn nog steeds veel mysteries, voornamelijk gerelateerd aan hoe winden van invloed zijn op kleine structuren en hoe de aanwezigheid van een persoon aan het oppervlak deze winden kan veranderen.
Ondanks het feit dat voorgaande missies naar Mars in staat waren om de uitgestrekte duinenvelden te vangen en te kijken hoe de heersende winden langzaam veranderden en zich vormden, waren we in staat om materialen te verkrijgen op individuele duinen van zeer hoge niveaus toen in 2006 een automatisch interplanetair station zich in de baan van Mars bevond. autorisatie. Met dergelijke hoogwaardige apparatuur konden wetenschappers die Mars bestudeerden foto's nemen van afzonderlijke duinen met een lange blootstelling en zelfs afbeeldingen van individuele details van een bepaald duin krijgen. Zo volgden ze veranderingen op en verzamelden ze informatie over de aard van winden op Mars. "Ik heb me altijd afgevraagd hoe de wind op Mars waait", zegt Mary Bourke van de Trinity College School of Natural Sciences in Dublin. "Natuurlijk hebben we daar geen meteorologische stations die informatie verzamelen voor een lange tijd om me te helpen het antwoord op deze vraag te vinden, dus moesten we de vorm van duinen of de lengte van zandstrepen gebruiken om eerder de windstroom te bestuderen. We missen nog steeds veel belangrijke details. "
Het begrijpen van de beweging van winden op Mars is niet alleen van academisch belang in hoe zandduinen zich vormen in een andere wereld. Aangezien de NASA steeds meer macht investeert in het verkennen van Mars, moeten we zoveel mogelijk weten over de Mars-atmosfeer, namelijk om ons inzicht te verbeteren in wat voor soorten weersomstandigheden op korte en lange termijn er zijn en hoe deze van invloed zullen zijn toekomstige landing van robots en mensen op het oppervlak van de Rode Planeet.
Aan de hand van gegevens van de HiRISE-telescoop aan boord van het MRO-ruimtevaartuig, waarbij de karakteristieken van het oppervlak van Mars werden vergeleken met het gedrag van zandduinen in Noord-Ierland op het schiereiland McGliegan, kon het Mary Burke-team een 3D-kaart van de Martiaanse winden maken. Op dit model konden onderzoekers voor de eerste keer zien hoe grote duinen windstromen veranderen. Deze studie helpt niet alleen de heersende windrichting te bestuderen, maar ook hoe het door de duinen gevormde landschap van Mars de wind kan sturen of ombuigen, zelfs op het kleinste niveau. Met andere woorden, we hebben het over het niveau waarop winden de rovers en zelfs astronauten zullen treffen die op het stoffige oppervlak van de planeet zijn terechtgekomen. We hebben het ook over het niveau dat beïnvloed kan worden door de constante aanwezigheid van mensen op Mars. Als een gebouw bijvoorbeeld in deze door de wind aangedreven wereld wordt geplaatst, of als een ruimtevaartuig bij de landing een duin vernielt, hoe verandert dan het beeld van de wind?
"We werkten met informatie verkregen uit het Proctor-kratergebied op de zuidelijke hoogten van Mars en ontdekten dat de rimpelingen in de duinen ongeveer anderhalve meter per jaar bewegen," zegt Burk. "Dit is een veel nauwkeuriger resultaat dan voorheen - nu hebben we veel meer reden om te beoordelen hoe het landschap van Mars werd gevormd en hoe het zal veranderen wanneer ruimtevaartuigen het in de toekomst zullen binnenvallen."
Informatie over deze geweldige studie werd gepubliceerd in het tijdschrift Nature Geoschience.
