Het internationale team van astronomen slaagde erin een nieuwe heldere quasar te vinden met een rode verschuiving van 7,02. De vondst werd aangeduid als DELS J003836.10-152723.6. Nu is het de helderste quasar met een rode verschuiving van meer dan 7,0.
Omdat het de meest massieve zwarte gaten zijn, zijn heldere quasars met een hoge roodverschuiving belangrijk voor astronomen omdat ze worden gezien als heldere bakens die de chemische evolutie van het universum effectief weerspiegelen. Dit zijn de lichtste en meest afgelegen compacte objecten in de waargenomen ruimte, dus het spectrum kan bijvoorbeeld worden gebruikt om de massa van superzware zwarte gaten te bepalen.
Dergelijke quasi-offset-quasars zijn echter uiterst zeldzame objecten die moeilijk te detecteren zijn. Op het specifieke moment was het mogelijk om slechts twee quasars te vinden met een roodverschuivingsindicator boven 7,0. Hierdoor kunnen we ons begrip van het groeimechanisme van superzware zwarte gaten en de geschiedenis van re-ionisatie beperken.
Laatste gekalibreerd spectrum DELS J003836.10-152723.6
Nieuwe detectie werd uitgevoerd met behulp van de fotometrische onderzoeksdata DELS, Pan-STARRS1 (PS1) en de missie van WISE. Het blijkt dat de absolute waarde van DELS J003836.10-152723.6 bij een golflengte van 1450 Å van -27,1 en de bolometrische helderheid 56 triljoen is. Het is zonnig. Deze waarden maken het de helderste quasar met een roodverschuiving van meer dan 7.0 vandaag. In DELS J003836.10-152723.6 is er een zwart gat met een massa van 1,33 miljard zonne-energie. Ze is geacclimatiseerd in de Eddington-limiet met een coëfficiënt van 1,25. Om zo'n zwart gat met een roodverschuiving van 7.0 te laten groeien, moet je een enorm zwart gat, een super-Eddington-aanwas of een extreem lage stralingsefficiëntie hebben.
Daarnaast ontdekten astronomen dat de brede emissielijn van de Civ quasar met meer dan 3000 km / sec naar blauw verschoven is naar de systemische roodverschuiving. Conclusies suggereren dat we geconfronteerd worden met de eerste quasar gevonden in het tijdperk van reionisatie met zulke krachtige relativistische uitstromen. Daarom zijn wetenschappers van plan om het te blijven onderzoeken in röntgen- en millimetergolfobservaties.
