Misschien zou eenieder van ons graag iets vreemds in de lucht willen zien en zich geen zorgen maken over de gevolgen. Maar het ontmoeten van een UFO verloopt niet altijd soepel. Deze mensen moesten hun eigen gezondheid betalen.
De zaak uit 1980 wordt beschouwd als een van de beroemdste gebeurtenissen wanneer contact met aliens eindigde in fysieke problemen. Het begon allemaal op 29 december 1980. Betty Cash besloot om naar Dayton (TX) te gaan om nieuwe gerechten uit te proberen in het pas geopende restaurant. Samen met haar greep ze haar vriendin Vicky Landrum en haar kleinzoon Colby (7 jaar).
Ze reden met de auto. De weg naar Dayton passeerde een dennenbos. Rond een uur of negen zag het trio een heldere gloed in de lucht en toen verscheen er een helder object. Hij verlaagde de hoogte, terwijl hij niet afhankelijk was van het niveau van bomen op een afstand van 40 m van de getuigen. Landrum vroeg om de auto te stoppen, omdat ze bang was dat ze zouden verbranden als ze dichterbij kwamen.
Casusbeschrijvingen in lokale krant
De beschrijving van het object zelf divergeert. Cash herinnerde zich alleen een felle lichtbron, die helemaal geen vorm had. Colby zei dat de UFO leek op een ongelooflijk briljante diamant met heldere en vlakke randen. Maar Landrum zei dat ze een langwerpig object zag met een afgeronde punt en een scherpe basis. Echter, alle drie beweerden dat de UFO luide geluiden maakte en een krachtige vlammende kolom barstte naar beneden. Er was intense hitte van het object. In het begin wilden ze zich omdraaien, maar het regende de dag ervoor en Cash stelde voor dat de auto zou vastlopen als je een smalle weg inslaat. Ze stapten uit de auto om rond te kijken, maar Colby begon te huilen en vroeg om eerder van het object weg te gaan. Toen ze in de auto stapten, realiseerden ze zich dat het metalen oppervlak zo heet was dat Cash zijn hand in zijn jas moest wikkelen om de deur te openen.
Binnen in de cabine begon ook te vullen met warmte. Landrum raakte het dashboard en besefte dat het verzachtte. Interessant genoeg liet ze een deuk achter, die ze een paar weken later zagen.
Het object ging hoger en de auto reed uiteindelijk naar voren. Ze zagen hem lange tijd in de lucht, tot ongeveer 23 militaire helikopters, die probeerden om op 1200 m afstand te blijven, verschenen in de buurt van de UFO.
Het verhaal kan uit het geheugen worden gewist, zo niet voor gezondheidsproblemen. Een paar uur later voelde het trio zwak aan. Colby merkte een brandwond op haar gezicht, Landrum begon plotseling haar haar te verliezen en er verschenen vreemde sporen op haar nagels. De huid van beide was blaren, zoals bij een ernstige brandwond, en de ogen waren voortdurend pijnlijk.
Betty Cash had het moeilijker, omdat ze gedurende vier dagen last had van hevige hoofdpijnen, misselijkheid en braken, diarree, hoofd- en nekpijn. De hoofdhuid was bedekt met grote blaren waaruit een heldere vloeistof was gegoten. Toen viel het haar uit. Artsen konden lange tijd geen diagnose stellen. Na 2 maanden werd borstkanker ontdekt, waarna een borstamputatie werd uitgevoerd. Het eindigde allemaal in een scherpe verslechtering van het gezichtsvermogen. De slachtoffers besloten dat het waargenomen voorwerp toebehoorde aan de Amerikaanse luchtmacht, dus vervolgden ze de Amerikaanse regering en eisten een schadevergoeding van $ 20 miljoen, het proces sleepte zich enkele jaren voort, maar de vrouwen verloren. De rechter zei dat het leger geen soortgelijk doel had. Maar het is verrassend dat de rechter in zijn conclusies alleen gebaseerd was op de getuigenis van deskundigen en het leger, die weigerden de slachtoffers te ontmoeten. Bovendien negeerde hij de informatie over de aankomst van militaire helikopters koppig.
Er zijn twee theorieën. Ufologen geloven dat vrouwen geen geluk hebben om dicht bij een radioactieve UFO te zijn, omdat hun symptomen op een radarverwonding lijken. Of ze waren getuige van het geheime testen van de spaceshuttle, die een krachtige kerncentrale had. Toen verstopte de USAF simpelweg alle gegevens. Wat denk je?
