De ontdekking van de uitbreiding van het universum was echt een baanbrekende ontdekking, die zelfs experimenteel kon bevestigen. En bedankt hiervoor is Edwin Hubble! Of niet?
Einstein zwaaide met zijn hand
Je kunt de natuurkunde helemaal niet begrijpen, maar je had toch wel eens moeten horen over Albert Einstein en zijn algemene relativiteitstheorie . In de eenvoudigste taal staat het principe van de 'relativiteit' centraal in de theorie. Dat wil zeggen, alle natuurlijke wetten blijven hetzelfde ten opzichte van een statisch of bewegend lichaam met een constante snelheid.
Deze theorie liet toe om problemen in de natuurkunde van de twintigste eeuw op te ruimen, voorspelde het bestaan van zwarte gaten , toonde aan dat lichtstralen rond massieve lichamen gebogen zijn, en liet ook een compleet nieuwe kijk op ruimte-tijd en duwde wetenschappers naar nieuwe belangrijke ontdekkingen.
Maar in 1917 begon Einstein te raden dat zijn theorie twee opties biedt voor de Universe: compressie of uitbreiding. Misschien was de wetenschapper gewoon niet klaar om een dergelijk wereldwijd onderwerp te ontwikkelen of geloofde hij niet in de conclusies van zijn eigen vergelijkingen, maar besloot hij dit probleem zorgvuldig te omzeilen. In feite creëerde hij een kunstmatige kosmologische constante . Vervolgens zou Einstein deze act de grootste fout noemen.
Edwin Hubble en verstrooiende sterrenstelsels
Grafische weergave van de singulariteit van het universum
Veel doorbraakvondsten ontstaan als een optelling en een bewijs van reeds bekende theorieën of aannames. We kunnen zeggen dat Edwin Hubble helemaal niet van de grond is gekomen, maar zorgvuldig verschillende bekende indicatoren heeft bestudeerd en gecombineerd. Bijvoorbeeld, een rijke wetenschappelijke basis werd verkregen van Henriette Levitt, die variabele sterren bestudeerde - Cepheïden.
Slifer en Humason konden de roodverschuiving voor sterrenstelsels meten (de verschuiving van de spectraallijnen naar het rood). De oplettendheid van Hubble maakte het mogelijk om de verbinding, of preciezer, de relatie tussen afstanden tot objecten en de roodverschuivingswaarde te herstellen. Deze trend werd waargenomen voor 46 sterrenstelsels.
Het was dus mogelijk om de Hubb-constante te berekenen (vanwege vroege fouten is deze waarde veel hoger dan de moderne) en de Hubble-wet - het universum expandeert en de sterrenstelsels verspreiden zich. Dit gebeurde in 1929 . Deze conclusies versterkten de vergelijkingen van Einstein en pasten in de algemene relativiteitstheorie, dus werden ze aanvaard door de wetenschappelijke gemeenschap en verschool zich met Hubble. Maar is het de moeite waard om er eerst over na te denken?
Bijdrage van Georges Lemetre
Voor ons is een heel ongewone man, want hij was niet alleen een wiskundige en een astronoom, maar ook een priester. We kunnen zeggen dat dit een van de zes pioniers is in het toepassen van de algemene relativiteitstheorie. In 1927 werd zijn artikel gepubliceerd, waarin berekeningen in de buurt van de "Hubble-constante", die pas na 2 jaar verscheen, werden gepresenteerd. Bovendien was Lemaitre de eerste om duidelijk te stellen dat verre objecten niet worden weergegeven door sterren, maar door hele systemen, hoewel het woord "galaxy" nog niet is gebruikt, maar de auteur meende het. Het is echter interessant dat Lemaitre in zijn berekeningen nog steeds de gegevens van Hubble gebruikte, waarmee hij al in 1926 kennis maakte.
Lemaitre was bekend met Albert Einstein, dus de laatste las zijn werk. Bedenk dat de Sovjet-wiskundige A. Friedman in 1922 een universele uitbreiding voorspelde. Einstein las ook dit werk en bekritiseerde (hij geloofde nog steeds niet). Bij de eerste kennismaking herhaalde hij het met het artikel Lemaitra, maar in een mildere vorm.
Waarom Hubble, niet Lemaitre?
Als Lemaitre 2 jaar voorliep op Hubble, waarom kreeg de tweede dan de meeste eer? Sommige bronnen verwijzen naar de bescheidenheid van Lemaitre, die geen gerechtigheid wilde en iets wilde bewijzen. Maar zo is het niet helemaal.
Laten we beginnen met de geografische factor. De verspreiding van het werk en de bekendheid van Lemaitr over hem betrof slechts Europa. Zijn artikel is niet vertaald in andere talen en ze zeggen dat het in eerste instantie verloren was gegaan en niet veel indruk maakte. Dat wil zeggen, hij verwierf geen indrukwekkende basis van onderzoekers die dit idee zouden verspreiden.
Hubble woonde in VS, schreef in het Engels en kreeg snel supporters. Het is belangrijk op te merken dat Einstein zich het werk van Lemaitra herinnerde na het lezen van de Hubble-bewijsbasis en het eerste artikel (Lemaitra) actief begon te promoten, omdat hij uiteindelijk geloofde in de waarachtigheid van de conclusies.
Postscript
Het is altijd moeilijk om het primaat te bepalen in de wetenschappelijke gemeenschap. Veel wetenschappers werken vele jaren, presenteren theorieën en vinden nieuwe gegevens. Dan komt diegene die erin slaagt een doorbraak te maken door sommatie en bewijsmateriaal. De meeste experts geloven dat Lemaitre in een bepaald geval een van degenen was die geruime tijd geraden had, maar het was Hubble die in staat was om het te bewijzen.
In het nieuws wordt echter steeds vaker gesproken over de noodzaak om de wet te hernoemen . En dit is niet alleen een gerucht, maar een voorlopig besluit van de Internationale Astronomische Unie. Misschien zal er in de nabije toekomst een Hubble-Lemaitre wet zijn. De essentie verandert niet, maar het is een eerbetoon aan het werk van wetenschappers. Maar dan moet Friedman misschien ook worden toegevoegd?
