is gevonden
600 jaar geleden ontmoetten Koreaanse astronomen in Seoul een heldere nieuwe ster aan het uiteinde van het sterrenbeeld Schorpioen. Ze werd gedurende 14 dagen gevolgd totdat de gloed verdwenen was. In oude archieven staat vermeld dat het een nieuwe explosie was, maar ze slaagden er niet in een dubbelstersysteem te vinden. Maar de laatste studie laat zien dat het evenement een dwerguitbarsting van nieuw had kunnen zijn.
Het idee is dat de nieuwe na de uitbarsting een lange periode na de uitbarsting passeren en duizenden jaren kunnen verdwijnen en dan weer volwaardige nieuwe worden. Dit is de eerste gerestaureerde nieuwe, die al 2500 jaar wordt opgenomen!
Nieuw, gevonden in 1437. Het werd gereconstrueerd met behulp van de 1-meter SWOPE-telescoop (Chili), waar een filter is dat heet waterstofgas uitzendt. De vroege ster is rood gemarkeerd en bevindt zich nu ver van het midden van de romp
Een nieuwe is een waterstofbom gevormd in een binair systeem waarbij een zonnester wordt gevoerd naar een witte dwerg. De tweede duurt 100.000 jaar om een kritieke laag waterstof te creëren. Vervolgens wordt de envelop leeggelaten en ontstaat er een flits van licht die de helderheid van de zon 300.000 keer overtreft. Maandenlang zochten wetenschappers naar een locatie waar een 1437-gebeurtenis had kunnen plaatsvinden. En onlangs is een klassieke nieuwe schaal gevonden. Ter bevestiging, speelde een momentopname van 1923.
Fotografische opnamen van 6 weken in 1942. Het toont het oude nieuwe uit 1437
Vervolgens moesten we de geschiedenis van het object gedurende 6 eeuwen traceren en de huidige positie vinden. Records uit de jaren 1940 liet al een dwerg zien, die een hint gaf naar de cataclysmische dubbele objecten. Eerder geloofde men dat na de uitbarsting een nieuwe nieuw wordt, vervolgens een nieuwe dwerg en na de winterslaap is er een proces van opwekking naar een nieuwe.
Dit zijn alle levensfasen van sterren. Het enige probleem is dat het moeilijk is om deze cyclus direct te volgen, omdat het honderdduizenden jaren dekt. Daarom kan het als een doorbraak worden beschouwd dat wetenschappers erin slaagden om een nieuwe te vinden, opgemerkt door Koreaanse wetenschappers bijna 600 jaar geleden.
