Met het MUSE-instrument konden wetenschappers de verbeterde Lyman-alfa-straling vastleggen in de vorm van een nevel rond quasar J1605-0112.
J1605-0112 - radiostille quasar waarvan de roodverschuiving 4.92 is. Onderzoekers schreven het toe aan quasars met een brede absorptielijn (BAL). Deze soort is al meer dan 30 jaar bestudeerd, maar weet nog steeds niet waarom ze brede absorptielijnen hebben.
Om dit fenomeen te begrijpen, hebben Europese onderzoekers onder het gezag van het Observatorium van Rome een onderzoek uitgevoerd met behulp van de MUSE-spectrograaf die is geïnstalleerd op de Very Large Telescope (Chili). Het apparaat maakte het mogelijk om meer informatie te verkrijgen over de aard van BAL-quasars en de Lyman-alfa-straling te analyseren.
Optimaal Lyα-stralingspatroon rond J1605-0112 Een nevel verscheen rond de quasar op z ~ 5. Het strekt zich uit over bijna 200.000 lichtjaren. Interessant is dat het minder bleek te zijn dan de typische nevels gevonden door MUSE rond quasars bij lagere roodverschuivingen (3-4). Ze benadrukten ook dat de Lyman-alfa-kaart van de snelheidsdispersie van straling een bijzonder hoge lijnuitzetting in de binnenste regionen van de nevel vertoont - hoger dan gewoonlijk wordt waargenomen.
Nu proberen onderzoekers een dergelijke grote uitbreiding van de lijn uit te leggen, en wijten ze de oorzaak aan de aard van BAL J1605-0112. Misschien zit het hele ding in een zeer turbulent galactisch gas of lekt materiaal uit de melkweg. Zelfs als de lijn de gasuitstroom niet volgt, kan dit duiden op een lage metaalkwaliteit.
