Een artistieke visie over hoe een actieve galactische kern er uit kan zien als het samenkomt. De accretieschijf creëert een helder licht in het midden. Het brede lijngebied bevindt zich net boven de accretieschijf en gaat verloren bij fel licht. Stofwolken stijgen op als gevolg van intense straling.
Onderzoekers van de Universiteit van Californië geloven dat stofwolken, in plaats van dubbele zwarte gaten, een verklaring zullen zijn voor ongewone waarnemingen in actieve galactische kernen (AGN). Veel grote sterrenstelsels hebben AGN - een kleine heldere centrale regio, gevoed door materie die in een superzwaar zwart gat valt. Met krachtige absorptie rond de zwarte gaten accumuleert heet snel bewegend gas - het gebied van de brede lijn.
Emissie van dit gas is een van de beste informatiebronnen over de massa van het centrale zwarte gat en de groei ervan. Maar de aard van het gas is nog steeds mysterieus. De uitsplitsing van sommige modellen leidde onderzoekers naar het idee dat veel AGN's niet één, maar twee zwarte gaten kunnen hebben.
Nieuwe analyse probeert het probleem op te lossen. Wetenschappers geloven dat een paar zwarte gaten een schijnbeeld is dat wordt gecreëerd door de aanwezigheid van kleine stofwolken die AGN's overschaduwen en observaties vervormen. Het naar het centrale zwarte gat roterende gas vormt een platte "aanzuigschijf" en het hete gas op deze schijf geeft intense warmtestraling vrij. Een deel van de wereld wordt "gerecycleerd" (geabsorbeerd en opnieuw uitgestoten) door waterstof en andere gassen die boven de aanwasschijf in de brede lijn circuleren. Boven en onder is het het stof. Het effect van stofwolken op het uitgestraalde licht is om het invallende licht vager en rood te maken. Hetzelfde gebeurt op aarde met de zon, die bij zonsondergang meer wazig en rood lijkt. Wetenschappers hebben computercode gemaakt om de effecten van deze stofwolken te simuleren om het brede gebied waar te nemen.
Onderzoekers hebben aangetoond dat de toevoeging van stofwolken aan het model het mogelijk maakt om veel kenmerken van de straling van het breedbandgebied te reproduceren, wat natuurwetenschappers eerder had verward. Het gas passeert de asymmetrische verdeling niet, het bevindt zich eenvoudig in een symmetrische turbulente schijf rond een zwart gat. De aanwezigheid van een stofwolk zorgt ervoor dat deze gebieden zwakker en roder lijken. Dit is een meer natuurlijke theorie dan exotische verklaringen, zoals dubbele zwarte gaten.
