Op 30 maart 2017 ging NASA's Earth Observing-1 (EO-1) -satelliet met pensioen na 16 jaar dienst. Hij maakte deel uit van het "New Millennium" -programma, dat probeerde nieuwe technologieën te testen die zouden helpen de kosten te verlagen en de mogelijkheden van toekomstige ruimtemissies te verbeteren. Een verbeterd Land Imager (ALI) -apparaat, ontwikkeld door het Lincoln Laboratory als een alternatief voor de op de grond gebaseerde beeldvormingsmethode die werd gebruikt in het Landsat-programma, werd aan boord van de EO-1 geplaatst.
"ALI heeft nieuwe technologieën gedemonstreerd die de aarde continu kunnen bewaken en winnen in omvang, gewicht, kracht en kosten", zegt Jeffrey Mendenhall, lid van het ALI-ontwikkelingsteam. - "30 internationale onderzoeksteams op het gebied van landbouw hebben de verschillende voordelen van ALI op prijs gesteld: voor landbouw en bosbouw, stedelijke ontwikkeling, klimaat, vulkanologie, glaciologie, geologie, waterbeheer. Dit alles werd verzameld tijdens het eerste werkjaar, terwijl de effectiviteit en functionaliteit van het apparaat werden geëvalueerd. Volgens de laatste conclusies bleek de ALI in veel opzichten beter dan Landsat 7. "
Dit panchromatische beeld van Boston is gebaseerd op gegevens die zijn verzameld tijdens de scan op 23 april 2001.
ALI behaalde niet alleen een hogere resolutie en beeldkwaliteit, maar toonde ook een grotere gevoeligheid en dynamisch bereik. Bovendien was ALI, in vergelijking met Landsat, kleiner, lichter en 5 keer minder energie verbruikt, wat de kosten van de missie gunstig beïnvloedde.
Op 21 november 2000 werd de EO-1-satelliet gelanceerd als onderdeel van een missie van een jaar, met als doel 2000 beelden van de aarde te verzamelen. Daarna werd de levensduur met een jaar verlengd en vervolgens met vijf, omdat er genoeg brandstof was voor een dergelijke periode. De EO-1 overtrof echter alle verwachtingen. NASA heeft, in samenwerking met de US Geological Survey, de National Intelligence Agency, het Naval Research Laboratory en de National Oceanic and Atmospheric Administration, de EO-1 gedurende meer dan 15 jaar buiten haar geplande levensduur gebruikt. Gedurende deze tijd zijn we erin geslaagd meer dan 90000 afbeeldingen te verzamelen, waarvan er vele vernieuwend zijn: de lavastroom vanuit de ruimte weergeven en de eerste tracking van de restauratie van het Amazone-bos. Er waren ook dramatische scènes: overstromingen na de orkaan Katrina (2005), de uitbarsting van de Momotombo-vulkaan in Nicaragua (december 2015) en vele anderen.
Lincoln Laboratories vervoegde het project in januari 1994. NASA vroeg om een goedkope missie voor een snel grondonderzoek, omdat Landsat 6 de lancering mislukte. De verzamelde aanbevelingen werden niet onmiddellijk geïmplementeerd, maar ze werden een uitstekende basis voor het ontwerp en het concept van de EO-1. In het voorjaar van 1994 begon het Lincoln Laboratory met het NASA Goddard Space Flight Center.
De ontwikkeling van de ALI werd strikt volgens het schema uitgevoerd en het was noodzakelijk om de structuur van het apparaat opnieuw te ontwerpen en opnieuw te onderzoeken om de optica en het focusvlak effectief te ondersteunen. NASA ontving zijn satelliet in 1999. Vijf dagen na de lancering van de EO-1 in 2000 maakte ALI zijn eerste beelden van de planeet. Ze vertoonden een klein stadje Sutton (Alaska), verstopt in een donkere vallei.
Effect van ALI
ALI is ontworpen als het beste alternatief voor de tool Landsat 7. Ter vergelijking: ze werden in een baan om de aarde gestuurd en kregen dezelfde foto's. Het bleek dat de nieuwe satelliet hetzelfde detailniveau liet zien (30 m per pixel), maar het beeld was veel duidelijker.
25 november 2000 - Sutton, Alaska (een van de eerste ALI-opnamen).
De combinatie van ALI-ontwerpoplossingen leidde tot de creatie van een innovatief systeem dat het mogelijk maakte de scanspiegel te verlaten en grote modulaire array-arrays en optica met een breed gezichtsveld te installeren. Om de optische diameter en het gewicht van de sensor te verminderen, verhoogden de onderzoekers het aantal detectoren in de array van het brandpuntsvlak. Landsat moest zich concentreren op een specifiek gebied en ALI verzamelde gegevens terwijl het ging.
Bovendien gebruikte ALI detectoren van verschillende materialen, die het mogelijk maakten om verschillende spectrale bereiken te gebruiken voor complexe visualisatie van objecten en topografie, en het grondgegevensverzamelsysteem te automatiseren zodat één gebruiker snel gegevens kon ontvangen en verwerken.
Alle nieuwe satelliet schakelde vervolgens over op Landsat 8, dat zich sinds 2013 in een baan om de aarde bevindt. Het verzamelt gegevens op terrestrische oppervlakken in het zichtbare, nabij-infrarood en kortegolf-infrarood.
Eindelijk
Toen de levensduur van de satelliet eindigde op 30 maart, stopte NASA alle bewegende delen, ontlaadde de batterij en zette de zender uit. Het apparaat zal blijven afdalen in een baan en zal in 39 jaar in de atmosfeer branden. Naast waardevolle informatie voor veel wetenschappelijke missies, slaagde EO-1 er ook in om te genieten van een prachtig uitzicht op de thuisplaneet.
