raken
Het Andromeda-sterrenstelsel, dat het dichtst bij onze Melkweg ligt, is omgeven door een enorme halo van heet gas, waarvan de omtrek miljoenen lichtjaren bereikt.
De Hubble-ruimtetelescoop stuitte op deze vondst, na een gedetailleerde analyse van archiefgegevens van verre quasars.
"Dergelijke halo's zijn in feite de atmosfeer van sterrenstelsels. Het doel van deze gasvormige halo's is om de snelheid waarmee sterren zich vormen volgens het sterrenstelselmodel te regelen en aan te passen, "zegt Nicholas Lehner van de Universiteit van Notre Dame.
De gedetecteerde grootte van deze halo suggereert dat de totale massa ongeveer de helft is van de massa van alle sterren in de Andromeda-melkweg en in werkelijkheid 1000 keer groter is dan eerder werd gedacht. Wetenschappers van de Lehner-groep beweren dat deze gashalo ongeveer gelijktijdig met het sterrenstelsel zelf werd gevormd en grotendeels uit zware elementen bestaat.
Deze zware elementen verschenen hoogstwaarschijnlijk tijdens de periode van de supernova-activiteit, toen massieve sterren explodeerden en een massa van dergelijke elementen die zich onder een kosmische wind in een enorme wolk vormden - de halo van de Andromeda-melkweg in de ruimte wierp. Wetenschappers geloven dat bijna de helft van alle zware elementen die door supernovae worden gegenereerd gedurende de hele levenscyclus van Andromeda in deze halo te vinden zijn. Het is ook interessant dat ons melkwegstelsel ook een eigen gaswolk heeft die de Melkweg omringt en op basis van de omvang en nieuwe gegevens die verkregen zijn met betrekking tot de halo van het Andromeda-stelsel, kan worden aangenomen dat beide gasformaties al in nauw contact zijn, en Galactisch materiaal mengen. Het is al lang bekend dat beide sterrenstelsels naar elkaar toe evolueren en na ongeveer 4 miljard jaar zouden hun contact en menging zich voordoen. Het begrip van de dynamiek maakt dus duidelijk dat het contact in feite reeds is gebeurd, maar tot nu toe alleen op het haloniveau.
De studie van quasars hielp enorm bij het ontdekken en begrijpen van de halo-omvang van de Andromeda-melkweg. In de afgelopen 5 jaar heeft Hubble een enorme hoeveelheid gegevens verzameld over quasars die zich in de richting van het Andromeda-stelsel bevinden, waardoor wetenschappers een meer diepgaande analyse konden uitvoeren. Omdat de gashalo donker is, was het mogelijk om het te detecteren en het volume te berekenen als gevolg van de analyse van de gloed van quasars, donker wordend, die door deze wolk gaat.
"Door de veranderingen in helderheid in sommige bereiken te meten, kunnen we met hoge precisie bepalen hoeveel van zo'n heet donker gas zich bevindt tussen ons en de geanalyseerde quasar," zei medeonderzoeker J. Christopher Hawke van de University of North Dame.
