Astronomen die de Hubble-ruimtetelescoop gebruikten, voltooiden onlangs de meest uitgebreide en gevoelige studie van het stof rond jonge sterrenstelsels.
De studie had betrekking op sterren tussen de 10 miljoen en 1 miljard jaar oud, en de bron van stof is puin dat overblijft tijdens de vorming van planeten en de botsing van planetoïden en kometen. De studie is vergelijkbaar met een overzicht van het verleden van ons zonnestelsel, waarin we zouden zien dat de stoffige stoornis overbleef tijdens de vorming van de Aarde en andere planeten.
Een van de conclusies die uit dit onderzoek kunnen worden getrokken, is de verbazingwekkende diversiteit van stof rond jonge sterren. Traditioneel werd circumstellair stof beschouwd als een harmonieuze, schijfvormige vorm, maar het bleek dat deze verklaring niet helemaal waar is.
Een van de meest verbluffende observaties is de ster HD 181327, omgeven door een heldere ring van stof, blijkbaar gevormd als gevolg van een massieve botsing die het puin op en neer strooide. Een andere versie van deze chaos is een soort interactie met een onzichtbare interstellaire substantie.
Net als de variëteit aan exoplanetaire systemen bezitten stofschijven die zijn ontdekt door astronomen ook deze eigenschap, wat mogelijk wijst op een gravitationele interactie met planeten die rond sterren cirkelen.
Sinds 1995 zijn er veel exoplaneten ontdekt in de banen van sterren in onze Melkweg. In dezelfde periode werden echter slechts een paar tientallen circumstellaire schijven ontdekt. Dit gebeurde omdat het verstrooide licht van deze schijven extreem zwak is (ongeveer 100.000 keer zwakker dan het licht van de bovenliggende ster). De nieuwste technologieën en methoden die in staat zijn om het verblindende licht van een ster te blokkeren, zijn pas sinds kort beschikbaar voor wetenschappers.
Door deze schijven vuilnis te bestuderen en hun verbazingwekkende morfologische diversiteit te bestuderen, kunnen astronomen beter begrijpen hoe de systemen Earth-Moon en Pluto-Charon werden gevormd. Dankzij planetaire botsingen kwamen puin uit het vroege zonnestelsel samen om veel van de natuurlijke satellieten te creëren die we vandaag zien.
