aan
Stof bevindt zich niet alleen onder het bed, maar in de hele ruimte. Voor wetenschappers wordt stof soms een onaangenaam fenomeen, omdat het het licht van verre sterren blokkeert. Maar het kan ook een hulpmiddel worden voor het bestuderen van de universele geschiedenis.
Wetenschappers probeerden bijvoorbeeld te begrijpen waarom de recent ontdekte verre jonge sterrenstelsels een enorme hoeveelheid stof bevatten. Enquêtes tonen aan dat type II supernovae, die 10 keer groter zijn dan de massiviteit van de zon, overvloedige stofvolumes creëren. Maar hoe doen ze het?
Een nieuwe studie richtte zich op de analyse van koolstofrijke stofdeeltjes gewonnen uit meteorieten. Het laat zien dat de korrels werden gevormd in uitstromen van een of meerdere type II supernovae 2 jaar na de explosie van de ster van de voorloper. Toen barstte het stof de ruimte in om nieuwe sterrenstelsels te activeren.
Onderzoekers hebben supernova's niet met telescopen bestudeerd. Ze besloten om microscopisch siliciumcarbide te overwegen. Stofkorrels verschenen 4,6 miljard jaar geleden en zaten vast in meteorieten. Pre-solar granen fungeren als sterrenstof, dus ze kunnen worden bestudeerd onder laboratoriumomstandigheden. Om dit te doen, zijn wetenschappers begonnen met het bestuderen van de tijd van vorming van supernova-stof, het meten van isotopen - een type element met hetzelfde aantal protonen, maar verschillende aantallen neutronen.
Bepaalde isotopen laten u toe het tijdsbestek van kosmische gebeurtenissen in te stellen, omdat ze radioactief zijn. In dergelijke gevallen maakt het aantal neutronen de isotoop onstabiel. Om stabiliteit te bereiken, geeft het energiedeeltjes af op een zodanige manier dat het het aantal protonen en neutronen verandert, waardoor het in een ander element verandert.
De onderzoekers concentreerden zich op de zeldzame isotoop van titanium-49, omdat het wordt gevormd door het radioactieve verval van vanadium-49, dat wordt gevormd tijdens supernova-explosies. De halfwaardetijd van titanium-49 is 330 dagen.
Met behulp van een moderne massaspectrometer ontdekte het team dat de korrels zouden moeten verschijnen 2 jaar nadat de massieve oudersterren explodeerden. De vertraagde vormingstijd verwijst naar de koolstofhoudende supernova.
Dit proces kan vele jaren onafgebroken plaatsvinden. Studeren meer over stofbronnen, kunnen wetenschappers krijgen extra informatie over de geschiedenis van het universum en de ontwikkeling van verschillende objecten.
