We hebben de grootste stellaire vertegenwoordiger al ontmoet ("De grootste ster in het heelal zal naar verwachting snel sterven"). Laten we nu kijken hoe de kleinste ster in het universum eruit ziet.
Eerdere kandidaten
Vergelijkende OGLE-TR-122-formaten
Kleine sterren worden meestal geboren op plaatsen met een kleine hoeveelheid waterstof. Het hemellichaam wordt beschouwd als een stellair lichaam, waarbinnen het proces van kernfusie wordt uitgevoerd. Om dit te doen, moet het object ten minste 7,5% van de solaire massa bevatten (theoretisch).
Eerder werd OGLE-TR-122 de kleinste ster in het universum genoemd. Het bevindt zich op het grondgebied van het sterrenbeeld Kiel. Dit is een dubbele ster, waarvan er een verwijst naar het type hoofdreeks. Voor het eerst merkte een paar in 2005 op. De rotatiesnelheid rond het zwaartepunt beslaat 7,3 dagen.
Fysiek lijkt een van de sterren op de ster van ons systeem. Maar de tweede (OGLE-TR-122 B) verwijst naar rode dwergen. De straal bereikt 0.12 van de zon. In vergelijking met Jupiter is de ster slechts 16% groter dan de gasreus. In feite nadert het de lagere massalimiet.
Vergelijkende formaten 2MASS J0523-1403
Een andere kleine rode dwerg 2MASS J0523-1403 werd beschouwd als de op een na meest recente kandidaat. Het object leeft op het grondgebied van het sterrenbeeld Haas op een afstand van 40 lichtjaar van ons. De effectieve temperatuur is 2074 K. De straal is 0.086 zonne-energie, en de massa is minder dan 0.08 zonne-energie. Haar fysieke indicatoren balanceren ook op de rand van stellaire parameters. Er wordt aangenomen dat met massiviteit van 0.012-0.07 zonne-energie er een risico is van overgang naar het stadium van bruine dwergen (thermonucleaire reacties stoppen en de sterren afkoelen).
De kleinste ster
Een gefocust beeld van het EBLM J0555-57 duale systeem, gemaakt door de Zwitserse 1, 2 meter lange Leonard Euler telescoop in het ESO La Silla observatorium
Sinds 2017 behoort de titel van de kleinste ster in het universum tot EBLM J0555-57. Dit is een drievoudig sterrensysteem, gelokaliseerd in het sterrenbeeld Schilder. 600 lichtjaren verwijderd van het zonnestelsel. Een van de sterren nadert de theoretische stellaire limiet.
Sterren A en B worden beschouwd als een eclipserend binair systeem, maar de derde component C is de kleinste ster. Door massa bereikte het 0.081 zonne-energie (85 keer massiever dan Jupiter). Dus je begrijpt, het is gelijk aan Saturnus in straal. De onderzoekers geloven dat als de massaliteit ervan 7% van de zon bereikt, de thermonucleaire reactie zou eindigen en een bruine dwerg voor ons zou verschijnen.
Postscript
Dus, EBLM J0555-57C - de kleinste ster tot nu toe. Onderzoekers blijven echter zoeken en bestuderen de theoretische limiet, wanneer de ster nog steeds kernfusie ondersteunt. Kan binnenkort een nieuwe kandidaat vinden.
