Aan de linkerkant is een momentopname van de aarde van een DSCOVR-EPIC-camera. Aan de rechterkant - hetzelfde frame, maar gedegradeerd tot een resolutie van 3 x 3 pixels. Dit is wat onderzoekers zullen zien bij het beoordelen van exoplaneten
De mensheid geloofde dat Clyde Tombo de laatste zou zijn die de planeet zou ontdekken (Pluto). Maar in 1992 konden twee wetenschappers een planeet in de buurt van een buitenaardse ster vinden, en sindsdien is hun aantal voortdurend gegroeid. Tegenwoordig hebben meer dan 3.500 exoplaneten in 2.700 sterrenstelsels hun bestaan al bevestigd.
Natuurlijk, terwijl het leven alleen op onze planeet wordt gevonden. Maar bij het analyseren van buitenlandse werelden, zal het nodig zijn om verschillende wetenschappers te betrekken en de nodige hulpmiddelen te creëren om allerlei vormen te bestuderen.
Living Worlds
Bij het zoeken naar leven is het belangrijk om te weten waar te kijken en wat precies. Dat wil zeggen, men zou moeten begrijpen welke planeten in het algemeen in staat zijn om de noodzakelijke voorwaarden te hebben voor het creëren en onderhouden van levende organismen. Dezelfde klimaatmodellen worden nu gebruikt om de klimaatverandering op aarde in de 21ste eeuw te verklaren.
Bovendien zijn wetenschappers het erover eens dat het leven kan bestaan op de meest verbazingwekkende plaatsen en bizarre vormen, wat helemaal niet lijkt op de wezens die we gewend zijn. Bij het zoeken naar een van de belangrijkste criteria is de aanwezigheid van vloeibaar water.
Leven in de oceaan
Onderzoekers onderzoeken de werelden en filteren die uit die niet in staat zijn om water in een vloeibare toestand te houden. Bijvoorbeeld, onder de kandidaten bevinden zich enkele van de ijzige satellieten van Saturnus en Jupiter, in staat om de oceanen onder de ijskorst te verbergen. Ze werden gevormd door getijdenverwarming - het smelten van ijs door wrijving van het oppervlakte-ijs en de kern. Alleen de Cassini-missie was in staat om de waterwereld te zien in de saaie Enceladus. Het apparaat registreerde waterstralen die uit geisers werden geworpen. De aanwezigheid van vocht in Europa wordt aangetoond door de waarnemingen van Galileo en Voyager.
Het land wordt vaak gebruikt als een testveld. Dus de woestijnen werden een ideale plek om zwervers te runnen voordat ze naar Mars lanceerden, terwijl de Noordpool en Antarctica worden gebruikt om het functioneren van voertuigen op ijswerelden te testen.
Water in de ruimte
Voor elke ster kun je het bereik van de afgelegen ligging bepalen, waar de banen van planeten vloeibaar water op het oppervlak kunnen hebben. Dit gebied wordt bewoonbaarheidszone genoemd. Onderzoekers hebben al een lijst met dergelijke objecten en maken nu manieren om diepgaander onderzoek uit te voeren.
Maar dit is niet voldoende. Buitenaardse intelligentie zou 3 planeten vinden in de bewoonbare zone van ons systeem, maar we weten dat slechts één van hen leven heeft. Daarom is het noodzakelijk om details toe te voegen. Het blijkt bijvoorbeeld dat grotere rotsachtige planeten vaker het noodzakelijke temperatuurregime hebben.
Belangrijke functies
Wanneer er sporen worden gevonden, moet u eerst alle opties uitsluiten en staat "leven" in de laatste positie. Terrestrische zuurstof in de atmosfeer is bijvoorbeeld gevuld met levende wezens, maar het kan ook worden gecreëerd door anorganische chemische reacties. Een biosignaal kan de detectie zijn van twee of meer moleculen in de atmosfeer die niet tegelijkertijd aanwezig zouden moeten zijn. Zuurstof absorbeert methaan en daarom moet er ook een permanente bron van aanvulling zijn.
Aarde als een exoplaneet
Wanneer wetenschappers beginnen te beoordelen, worden zelfs de werelden in de buurt van ons op de detector weergegeven in de vorm van verschillende pixels (zoals het blauwe punt van de aarde vanuit de positie van Saturnus). Hoe het leven te zien?
Onderzoekers proberen hiermee om te gaan, door de techniek van de review op aarde uit te werken. Gebruik hiervoor het camera-apparaat DSCOVR met een resolutie van 2000 x 2000. Hij maakt een foto met een pauze van een half uur in een baan om de aarde gedurende twee jaar. Het archief heeft nu meer dan 30.000 frames verzameld.
Wanneer vinden we het leven?
In deze kwestie zijn meningen verdeeld. Iemand denkt dat de komende 20 jaar een doorbraak zal plaatsvinden. Anderen verhogen het merk tot 50 jaar. Maar veel mensen zijn het erover eens dat je niet alleen moet vertrouwen op observaties en middelen, maar ook op geluk.
