Terwijl NASA's nieuwe horizon de Pluto nadert, krijgen wetenschappers steeds meer accurate gegevens over de complexe geologie van de planeet.
Afgaande op de nieuwste beelden, is het oppervlak van de dwergplaneet bezaaid met complexe geologische formaties die van groot belang zijn voor astronomen.
"We zijn eindelijk dicht genoeg bij Pluto om te beginnen met het analyseren van de structuur van het oppervlak," zei Kurt Neybor, een wetenschapper van het New Horizons-programma bij de NASA-divisie in Washington.
Bijzondere aandacht wordt getrokken naar de formatie, genaamd "walvis". Het neemt een groot deel van het oppervlak van de planeet in beslag en is donker, scherp gecontrasteerd tegen de achtergrond van de omliggende gebieden, een vlakte. De walvis is duidelijk zichtbaar op de foto van LORRI (warmtebeeldcamera met breed bereik).
Kurt Neybor is bezig met het verkennen van de grijze regio vlak bij de staart van de walvis: "Dit is een uniek overgangsgebied waarin complexe geologische processen plaatsvinden, die de aandacht van de wetenschappelijke gemeenschap trekken."
"Onder de gevonden structuren bevinden zich polygonale formaties, een complexe keten van fouten van ongeveer duizend kilometer lang en de walvisgrens waar donkere en lichte gebieden samenkomen," voegt Alan Sten, een onderzoeker van de New Horizons-groep, eraan toe. "Nu is duidelijk geworden dat de lange negen jaren van vlucht door de ruimte van het zonnestelsel naar Pluto zijn vruchten afwerpen." Het detail van de beelden die van de sonde worden ontvangen groeit evenredig met de nadering van de New Horizons naar de dwergplaneet. De laatste foto gemaakt met de hulp van LORRI is genomen vanaf een afstand van 4,5 miljoen kilometer, maar zelfs op zo'n afstand is de nauwkeurigheid van het beeld behoorlijk hoog: 27 km / pixel.
De historische benadering van de sonde naar Pluto is gepland op dinsdag 14 juli. Dan zal de mensheid de meest gedetailleerde foto's ontvangen van de meest verre planeet en zijn manen. Deze gedenkwaardige gebeurtenis voltooit de studie van alle hemellichamen van het klassieke 9-planetaire zonnestelsel door onbemand ruimtevaartuig. Bovendien zal het nauwkeurige onderzoek van het hemellichaam niet alleen veel nieuwe dingen over de oorsprong van ons zonnestelsel onthullen, maar ook twijfels over de planetaire status van Pluto verdrijven.
In 2006 werd Pluto "gedegradeerd". Toen veranderde de International Astronomical Association zijn categorie van "planeet" in "dwergplaneten". Het motief van deze verandering was de studie van Cooper Belt - de revolutionaire veronderstelling dat er in het zonnestelsel honderden planeten kunnen zijn in plaats van de klassieke negen. Deze ontdekking werd bevestigd door de ontwikkeling van onderzoeksapparatuur.
De nieuwe toewijzing van Pluto leidde tot een nieuwe vorm van planetaire lichamen - dwergplaneten. Sinds enkele jaren woedt het debat rond Pluto, zowel in wetenschappelijke kringen als in de samenleving. En alle geschillen komen altijd neer op wat de term 'planeet' betekent en wat ermee samenhangt. Deze gegevens lijken volledig verouderd te zijn na een gedetailleerde studie van Pluto (de missie om de dwergplaneet op afstand te onderzoeken zal enkele maanden duren, gedurende welke de New Horizons alle belangrijke informatie verzamelen).
Uiteindelijk is er de opvatting dat Pluto representatief is voor een geheel nieuwe klasse van planeten, die niet in grootte verschillen, maar in een unieke configuratie. De grootste maan van Pluto, Charon, roteert niet rond de planeet. De massa van de satelliet is zo groot dat het de baan van Pluto's eigen beweging kan veranderen, waardoor er iets ontstaat als een binair stelsel van planeten waarin twee hemellichamen rond een gemeenschappelijk massamiddelpunt draaien. Dit maakt het mogelijk om aan te nemen dat er een hele ontlading is van planetaire lichamen - binaire planeten.
